مرتضی راوندی

[ویکی فقه] «مرتضی راوندی»، تاریخ نویس معاصر ایران ، در ۱۲۹۲ ش در تهران دیده به جهان گشود. لیسانس خود را از دانشکده حقوق تهران گرفت و از آذر ۱۳۱۸ ش به دستگاه قضایی ایران پیوست. آخرین جایگاه او در این پیشه، دادیاری دیوان عالی کشور بود.
وی از جوانی با همت شخصی و با نیت تهیه تاریخ زندگی مردم ایران، پژوهش و فیش برداری از منابع گوناگون داخلی و خارجی را آغاز کرد. وی در طول پنجاه سال پژوهش، هزاران فیش و سند تاریخی را از کتاب های گوناگون جمع آوری کرد.کتاب ۱۰ جلدی تاریخ اجتماعی ایران که گردآوری آن بیش از ۴۰ سال به طول انجامید، اساسی ترین کار رواندی است. با این کار، او پایه ای محکم و قابل ستایش در این عرصه بنیان نهاد. نخستین دوره تاریخ اجتماعی در ۱۳۴۰ ش در سه جلد منتشر شد. پس از انقلاب ، اکثر کتاب های او، به خصوص جلدهای اول و دوم آن که به فرهنگ و تمدن ایران قدیم و حمله اعراب بادیه نشین می پرداخت، مجوز نشر نیافت و جلدهای آخر که به نقد اعتقادات ایرانیان می پرداخت، در سوئد چاپ شد.راوندی در ۲۳ شهریور ۱۳۷۸ ش در سن هشتاد سالگی در گذشت.
تالیفات
۱- تاریخ اجتماعی ایران (۱۰ جلد).۲- تاریخ تحولات اجتماعی .۳- تشریح قانون اساسی ایران .۴- زندگی روزمره ایرانیان در خلال روزگاران.۵- سیر فرهنگ و تاریخ تعلیم و تربیت در ایران و اروپا.۶- سیر قضا و تاریخ دادگستری در ایران و اروپا.۷- ترجمه زندگی مسلمانان در قرون وسطی: اثر دکتر علی مظاهری.۸- ترجمه اقتصاد بشری: اثر رنه ساد (از مجموعه چه می دانم؟).
منبع
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.