مراکز زایا

مراکز زایا ( به انگلیسی: Germinal Center ) ( GC ) ، مناطقی در دستگاه لنفاوی ثانویه ( یعنی گره های لنفاوی و طحال[ ۱] ) اند که سلول های B، طی پاسخ ایمنی طبیعی به یک عفونت، ژن های پادتنی خود را تکثیر، تمایز و به مرحله بلوغ می رسانند ( از طریق جهش پیکری به هدف بالا بردن میل پیوندی ) . این تکوین پویا، پس از فعال سازی سلول های B فولیکولی توسط آنتی ژن وابسته به T، صورت می پذیرد.
به سلول های B مراکز زایا، که در جریان تقسیم سلولی جهشی و سریع خود می باشند، سنتروبلاست ها گفته می شود. زمانی که این سلول های B دست از تکثیر برداشتند، به آن ها سنتروسیت گفته شده و در حضور سلول های دندریتی فویلیکولی ( FDCها ) ، تحت انتخاب سلول های T کمک کننده فولیکولی ( TFH ) قرار می گیرند. مراکز زایا، بخش مهمی از پاسخ ایمنی هومورال سلول های B بوده، و به عنوان عوامل مرکزی در تولید بلوغ میل پیوندی سلول های B تخصص یافته عمل کرده، تا با این کار بتوانند پادتن های ارتقاء یافته ای که در شناسایی عوامل عفونی مؤثراند، و همچنین سلول های B خاطره ماندگارتر تولید کنند.