[ویکی شیعه] مراقد المعارف (کتاب). مَراقِدُ الْمَعارف فی تَعْیینِ مراقد العَلَویّین وَ الصَّحابةِ وَ التّابعینَ و الرُّواةِ وَ الْعُلَماءِ وَ الْاُدَباءِ وَ الشُّعَراء کتابی به زبان عربی از شیخ محمد حرزالدین (متوفای ۱۳۶۵ق). این اثر، در معرفی آرامگاه و بارگاه شخصیت های سرشناس نگاشته شده و مؤلف تلاش کرده تا مرقد، صاحب قبر و ویژگی های تاریخی و جغرافیایی آن مکان را روشن سازد.
شیخ محمد حرزالدین (درگذشته ۱۳۶۵ق) از رجالیان شیعه در قرن چهاردهم قمری و مشهورترین فرد خاندان حرزالدین است. وی از شاگردان میرزاحسین خلیلی تهرانی، محمدطه نجف، آخوند خراسانی و سید محمدکاظم طباطبایی یزدی بود. از شاگردان مشهور وی می توان به سید شهاب الدین مرعشی نجفی اشاره کرد. نزدیک هفتاد اثر در علوم گوناگون به او نسبت داده اند که معارف الرجال مشهورترین اثر اوست.
به گفته حرزالدین در مقدمه اثر، هنگامی که او کتاب معارف الرجال را می نوشته، به نکات تاریخی و رجالی مهمی درباره محل دفن افراد و آن چه به مراقد آنان متعلق است، دست یافته که اطلاعات قابل توجهی بوده و جمع آوری آن ها کتاب جداگانه ای را می طلبید که آن را مراقد المعارف نام نهاد و در آن به علویان، صحابه، تابعان، عالمان، راویان، ادباء و شعرا و پادشاهان و دیگران پرداخت. وی تصریح می کند که کتاب را در پاسخ به سؤالات تعداد کثیری از مردم نگاشته که از اواخر قرن سیزدهم تا میانه قرن چهاردهم از او درباره اشخاصی که به زیارت شان می رفتند و درباره صاحب قبر جهل داشتند، می پرسیدند و او در این کتاب تلاش کرده تا آنان را بشناساند.
شیخ محمد حرزالدین (درگذشته ۱۳۶۵ق) از رجالیان شیعه در قرن چهاردهم قمری و مشهورترین فرد خاندان حرزالدین است. وی از شاگردان میرزاحسین خلیلی تهرانی، محمدطه نجف، آخوند خراسانی و سید محمدکاظم طباطبایی یزدی بود. از شاگردان مشهور وی می توان به سید شهاب الدین مرعشی نجفی اشاره کرد. نزدیک هفتاد اثر در علوم گوناگون به او نسبت داده اند که معارف الرجال مشهورترین اثر اوست.
به گفته حرزالدین در مقدمه اثر، هنگامی که او کتاب معارف الرجال را می نوشته، به نکات تاریخی و رجالی مهمی درباره محل دفن افراد و آن چه به مراقد آنان متعلق است، دست یافته که اطلاعات قابل توجهی بوده و جمع آوری آن ها کتاب جداگانه ای را می طلبید که آن را مراقد المعارف نام نهاد و در آن به علویان، صحابه، تابعان، عالمان، راویان، ادباء و شعرا و پادشاهان و دیگران پرداخت. وی تصریح می کند که کتاب را در پاسخ به سؤالات تعداد کثیری از مردم نگاشته که از اواخر قرن سیزدهم تا میانه قرن چهاردهم از او درباره اشخاصی که به زیارت شان می رفتند و درباره صاحب قبر جهل داشتند، می پرسیدند و او در این کتاب تلاش کرده تا آنان را بشناساند.
wikishia: مراقد_المعارف_(کتاب)