مراق. [ م ِ / م ِ راق ق ] ( ع اِ ) نام بیماری است در شکم. ( ناظم الاطباء ). در طب قدیم نوع مالیخولیا که آن را ناشی از سودا میدانستند و عقیده داشتند که گردن صاحب مرض به علت تصاعد ابخره ستبر میشود :
مدعی گر چه خودآزار مراقی دارد
باب قصاب شکن گردن چاقی دارد.
گل کشتی ( از فرهنگ فارسی معین ).
مراق. [ ] ( اِخ ) نام ستاره ای در صورت مراءةالمسلسلة. ( یادداشت مؤلف ).
مراق. [ م ُ ] ( ع ص ) ریخته شده. ( ناظم الاطباء ): اراق الشی ٔ؛ صبه ؛ فالشی ُٔ مراق. ( متن اللغة ). رجوع به اراقة شود.
مراق. [ م ُرْ را ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مارِق ، به معنی آنکه از دین خارج شده است. ( از متن اللغة ). رجوع به مارق و مرق و مروق شود.
مراق. [ م َرْ را ] ( ع ص ) خوردی فروش. شورباپز. ( دستور الاخوان ).خوردی پز. شوربافروش. ( زمخشری ، از یادداشت مؤلف ).
