مدینه در اغاز دوره اسلامی

[ویکی فقه] مدینه در آغاز دوره اسلامی. مدینه پس از رحلت پیامبر تا سال ۳۶ هجری مرکز خلافت بود.
پس از رحلت پیامبر، شهر مدینه به صورت مرکز خلافت درآمد. این مرکزیت تا سال نخست خلافت امام علی(علیه السلام) یعنی سال ۳۶ هجری ادامه داشت.

خارج شدن مدینه از مرکزیت خلافت
پس از آن که امام علی علیه السلام از مدینه عازم کوفه شد، مدینه، از مرکزیت خارج گردید و اداره آن در عهده امیرانی درآمد که از سوی عراق و سپس شام و نقاط دیگر بر دنیای اسلام حکومت می کردند. این زمان، افزون بر انصار، شمار زیادی از مهاجران مسلمان و دیگر مسلمانان مکه به ویژه تعداد زیادی از طایفه قریش در مدینه سکونت داشتند واین شهر توسعه بسیار یافت.

نخستین امیران مدینه
نخستین امیران مدینه در دوره خلافت امام علی(علیه السلام)، ابوالحسن مازنی انصاری، سهل بن حُنَیف و تمّام بن عباس بن عبدالمطلب و ابوایوب انصاری و قُثَم بن عباس بودند. پس از آن در روزگار معاویه، مدتی مروان بن حکم و سپس سعید بن عاص، عمرو بن سعید بن عاص و ولید بن عُتْبة بن ابو سفیان امارت بر این شهر را عهده دار شدند. این زمان مردم مدینه، نه جانبدار علویان و نه امویان، بلکه در اندیشه حمایت از خط میانی قریش؛ یعنی تفکر بوبکری و عمری بودند و به کسانی مانند عبدالله بن زبیر تمایل داشتند.

واقعه حره
...