مدل میلن ( به انگلیسی: Milne model ) یک مدل کیهان شناسی نسبیت خاصی بود که توسط ادوارد آرتور میلن در سال ۱۹۳۵ پیشنهاد شد. از نظر ریاضی این مدل در واقع حالت خاصی از مدل فریدمان - لومتر - رابرتسون - واکر در نقطه حدی با چگالی انرژی صفر است ( یا به عبارت دیگر، جهان خالی ) و از اصل کیهان شناختی پیروی می کند. مدل میلن همچنین به فضای ریندلر شباهت دارد.
مدل میلن به خاطر ویژگی هایش یعنی انرژی صفر و خمش فضایی منفی ماگزیمال، با مشاهدات کیهان شناسی در تناقض است.
جهان میلن حالت خاصی از جهان عمومی تر فریدمان - لومتر - رابرتسون - واکر است. پاسخ میلن را می توان از پاسخ عمومی تر با صفر قراردادن چگالی انرژی، فشار و ثابت کیهانی به دست می آید و خمش فضا منفی است. با این فرضها و معادلات فریدمان این نتیجه به دست می آید که فاکتور مقیاس با مختصات زمان رابطه خطی دارد. [ ۱] [ ۲]
با دادن مقدار واحد به خمش فضایی و سرعت نور، متریک جهان میلن را در مختصات کروی می توان به شکل زیر نوشت:[ ۲] [ ۳]
که در آن
متریک دو - کره است و
مولفه شعاعی با خمش اصلاح شده بری فضای با خمش منفی متغیر بین صفر و + ∞ است.
فضای خالی که مدل میلن توصیف می کند را می توان با داخل یک مخروط نور یک رویداد در فضای مینکوفسکی به همراه یک تغییر مختصات متناظر دانست. [ ۲]
میلن این مدل را مستقل از نسبیت عام، اما با آگاهی از نسبیت خاص به وجود آورد. به گونه ای که او در آغاز آن را توصیف کرد، این مدل شامل انبساط فضا نبود، بنابراین انتقال به سرخ ها را با استفاده از سرعت پسروی مرتبط با انفجار فرضی توضیح می دهد. اما هم ارزی ریاضی آن با حالت خاص چگالی انرژی صفر ( ρ = 0 ) مدل فریدمان - لومتر - رابرتسون - واکر بیانگر این است که یک پاسخ نسبیت عامی کامل با استفاده از فرض های میلن، فاکتور مقیاس در حال افزایش و انبساط فضا را ایجاب می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمدل میلن به خاطر ویژگی هایش یعنی انرژی صفر و خمش فضایی منفی ماگزیمال، با مشاهدات کیهان شناسی در تناقض است.
جهان میلن حالت خاصی از جهان عمومی تر فریدمان - لومتر - رابرتسون - واکر است. پاسخ میلن را می توان از پاسخ عمومی تر با صفر قراردادن چگالی انرژی، فشار و ثابت کیهانی به دست می آید و خمش فضا منفی است. با این فرضها و معادلات فریدمان این نتیجه به دست می آید که فاکتور مقیاس با مختصات زمان رابطه خطی دارد. [ ۱] [ ۲]
با دادن مقدار واحد به خمش فضایی و سرعت نور، متریک جهان میلن را در مختصات کروی می توان به شکل زیر نوشت:[ ۲] [ ۳]
که در آن
متریک دو - کره است و
مولفه شعاعی با خمش اصلاح شده بری فضای با خمش منفی متغیر بین صفر و + ∞ است.
فضای خالی که مدل میلن توصیف می کند را می توان با داخل یک مخروط نور یک رویداد در فضای مینکوفسکی به همراه یک تغییر مختصات متناظر دانست. [ ۲]
میلن این مدل را مستقل از نسبیت عام، اما با آگاهی از نسبیت خاص به وجود آورد. به گونه ای که او در آغاز آن را توصیف کرد، این مدل شامل انبساط فضا نبود، بنابراین انتقال به سرخ ها را با استفاده از سرعت پسروی مرتبط با انفجار فرضی توضیح می دهد. اما هم ارزی ریاضی آن با حالت خاص چگالی انرژی صفر ( ρ = 0 ) مدل فریدمان - لومتر - رابرتسون - واکر بیانگر این است که یک پاسخ نسبیت عامی کامل با استفاده از فرض های میلن، فاکتور مقیاس در حال افزایش و انبساط فضا را ایجاب می کند.
wiki: مدل میلن