مدل اتمی بور ( به انگلیسی: Bohr model ) یکی از مدل هایی که برای توضیح ساختمان اتم ارائه شده است . کشف مدل اتمی بور، نیلز بور فیزیک دان دانمارکی در زمینه چگونگی طیف نشری خطی اتم عناصر با پذیرفتن مدل اتمی رادرفورد چنین پیشنهاد داد که الکترون ها در اطراف هسته اتم در سطوح انرژی مشخصی قرار دارند و در این سطوح به دور هسته اتم در حال چرخش هستند. انرژی الکترون هایی که در سطوح انرژی پایین تر به هسته نزدیک تر هستند، نسبت به الکترون هایی که از هسته دورند، انرژی کمتری دارند. پس برای انتقال الکترون از سطح انرژی پایین به سطح انرژی بالا، باید انرژی معادل اختلاف انرژی بین آن دو سطح را به آن الکترون بدهیم. پس انرژی الکترون ها در یک اتم کوانتیده ( گسسته ) است.
مدل اتمی بور نشان داد که طیف نشر خطی که از اتم عناصر گسیل می شود، بر اثر انتقال الکترون ها از سطوح انرژی بالا به سطوح انرژی پایین است، که در این انتقال انرژی الکترون کاهش می یابد و به صورت نور و گرما آزاد می شود. اگر نور آزاد شده را از منشور عبور دهیم طیف نشری آن مشخص می شود. بور مدل اتمی خود را بر اساس آزمایش هایی که با اتم های هیدروژن و هلیم انجام شده بود مطرح می ساخت به همین دلیل مدل اتمی او ( که به مدل منظومه شمسی معروف است ) برای اتم های سنگینی مانند اورانیوم، آهن و . . . صدق نمی کرد. به همین دلیل مدل اتمی کوانتومی ( یا ابر الکترونی ) با همکاری بسیاری از دانشمندان مانند هایزنبرگ، پلانک و شرودینگر مطرح شد. البته اینشتین با ارائه فرمول های خود نیز توانست به این مدل اتمی کمک کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمدل اتمی بور نشان داد که طیف نشر خطی که از اتم عناصر گسیل می شود، بر اثر انتقال الکترون ها از سطوح انرژی بالا به سطوح انرژی پایین است، که در این انتقال انرژی الکترون کاهش می یابد و به صورت نور و گرما آزاد می شود. اگر نور آزاد شده را از منشور عبور دهیم طیف نشری آن مشخص می شود. بور مدل اتمی خود را بر اساس آزمایش هایی که با اتم های هیدروژن و هلیم انجام شده بود مطرح می ساخت به همین دلیل مدل اتمی او ( که به مدل منظومه شمسی معروف است ) برای اتم های سنگینی مانند اورانیوم، آهن و . . . صدق نمی کرد. به همین دلیل مدل اتمی کوانتومی ( یا ابر الکترونی ) با همکاری بسیاری از دانشمندان مانند هایزنبرگ، پلانک و شرودینگر مطرح شد. البته اینشتین با ارائه فرمول های خود نیز توانست به این مدل اتمی کمک کند.
wiki: مدل بور