مدرک اصول لفظی

[ویکی فقه] مدرک اصول لفظی، دلیل حجیت اصول لفظی است.
تنها دلیل و مدرک حجیت اصول لفظی، بنای عقلا است، زیرا عقلای عالم خطاب هایی را که بین آنها رواج دارد، به مثابه کلام ظاهر می گیرند و به احتمال اراده خلاف آن اعتنا نمی کنند، هم چنان که به احتمال غفلت ، خطا و هزل اعتنا نمی کنند، و در مواردی که احتمال مجاز بودن یا تخصیص یا تقیید و یا تقدیر داشتن چیزی وجود دارد، به ظاهر کلام عمل می کنند و این احتمال، آنان را از عمل به ظاهر باز نمی دارد. شارع نیز این شیوه را پذیرفته و در خطاب های خود بدان روش رفتار کرده است، وگرنه ما را از عمل به آن باز می داشت و راه دیگری بیان می کرد؛ پس، از عدم بیان شارع به طور قطع به دست می آید که ظاهر کلام در نزد وی حجت است.
عرف مدرک حجیت
در بعضی از کتاب های اصولی از عرف به عنوان مدرک حجیت نام برده شده که همان بنای عُقَلا منظور است.