مدرسه چهارباغ
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] مدرسه چهارباغ (اصفهان). مدرسه چهارباغ اصفهان، مدرسه علوم دینی است که به دستور شاه سلطان حسین صفوی در چهارباغ اصفهان بنا شد. این مدرسه را مدرسه سلطانیه و مادرشاه نیز نامیده اند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، این مدرسه به مدرسه امام صادق(ع) تغییر نام یافت.
دوره اوج آموزش علمی در این مدرسه در زمان صفویه بود و بعد از آن رو به افول گذاشت. اگرچه هم اکنون نیز طلابی در این مدرسه تحصیل می کنند اما در دوران معاصر این مدرسه بیشتر از جنبه تاریخی و هنری مورد توجه قرار دارد. از جمله اساتید بزرگ این مدرسه، میر محمدباقر خاتون آبادی، میرمعصوم خاتون آبادی، میرابوالقاسم مدرّس خاتون آبادی، سید محمدباقر شفتی، شیخ ابوالقاسم نورائی سدهی، آقا محمدرضا قمشه ای، شیخ اسداللّه قمشه ای و میرعبدالحسین خاتون آبادی بوده اند.
مدرسه چهارباغ از آثار ملی ایران محسوب می شود و معماری آن مورد توجه هنرمندان و گردشگران قرار دارد.
دوره اوج آموزش علمی در این مدرسه در زمان صفویه بود و بعد از آن رو به افول گذاشت. اگرچه هم اکنون نیز طلابی در این مدرسه تحصیل می کنند اما در دوران معاصر این مدرسه بیشتر از جنبه تاریخی و هنری مورد توجه قرار دارد. از جمله اساتید بزرگ این مدرسه، میر محمدباقر خاتون آبادی، میرمعصوم خاتون آبادی، میرابوالقاسم مدرّس خاتون آبادی، سید محمدباقر شفتی، شیخ ابوالقاسم نورائی سدهی، آقا محمدرضا قمشه ای، شیخ اسداللّه قمشه ای و میرعبدالحسین خاتون آبادی بوده اند.
مدرسه چهارباغ از آثار ملی ایران محسوب می شود و معماری آن مورد توجه هنرمندان و گردشگران قرار دارد.
wikishia: مدرسه_چهارباغ_(اصفهان)
دانشنامه آزاد فارسی
مدرسۀ چهارباغ
آخرین بنای باشکوه دورۀ صفوی در اصفهان. بانی مدرسه، شاه سلطان حسین صفوی بوده، و مادر وی رَقَباتی بر مدرسه وقف کرده است. به نظر مؤلف کتاب گنجینۀ آثار تاریخی اصفهان، براساس کتیبه های موجود، احتمالاً ساخت مدرسه از ۱۱۰۴ق آغاز شده، و در ۱۱۱۸ق ساختمان آجری آن پایان یافته است، و سپس تا ۱۱۲۶ق به تزیینات آن پرداخته اند. این مدرسه بنایی است چهارایوانی که گنبدخانه ای زیبا و باشکوه در پشت ایوان جنوبی اش قرار دارد. دو مناره در طرفین این ایوان، بر شکوه آن افزوده است. در دو سوی ایوان میانۀ هر ضلع، ایوانچه هایی در دو طبقه واقع است که هریک حجره ای پشت خود دارد. در شمال غربی مدرسه، حجره ای مزین به نقاشی های زرنگار وجود دارد که آن را متعلق به شاه سلطان حسین می دانند. نهر عریضی از میانۀ صحن مدرسه عبور می کند که از مادی (جوی)های اصلی شبکۀ کهن آب اصفهان است، و به صحن و باغچه ها و درختان آن طراوت می بخشد. قسمت های مختلف بنای مدرسه پوشیده از کاشی کاری های زیبا و نفیس است. این تزیینات در طول زمان بسیار آسیب دید، و از دورۀ پهلوی اول به بعد مرمت گردید.
آخرین بنای باشکوه دورۀ صفوی در اصفهان. بانی مدرسه، شاه سلطان حسین صفوی بوده، و مادر وی رَقَباتی بر مدرسه وقف کرده است. به نظر مؤلف کتاب گنجینۀ آثار تاریخی اصفهان، براساس کتیبه های موجود، احتمالاً ساخت مدرسه از ۱۱۰۴ق آغاز شده، و در ۱۱۱۸ق ساختمان آجری آن پایان یافته است، و سپس تا ۱۱۲۶ق به تزیینات آن پرداخته اند. این مدرسه بنایی است چهارایوانی که گنبدخانه ای زیبا و باشکوه در پشت ایوان جنوبی اش قرار دارد. دو مناره در طرفین این ایوان، بر شکوه آن افزوده است. در دو سوی ایوان میانۀ هر ضلع، ایوانچه هایی در دو طبقه واقع است که هریک حجره ای پشت خود دارد. در شمال غربی مدرسه، حجره ای مزین به نقاشی های زرنگار وجود دارد که آن را متعلق به شاه سلطان حسین می دانند. نهر عریضی از میانۀ صحن مدرسه عبور می کند که از مادی (جوی)های اصلی شبکۀ کهن آب اصفهان است، و به صحن و باغچه ها و درختان آن طراوت می بخشد. قسمت های مختلف بنای مدرسه پوشیده از کاشی کاری های زیبا و نفیس است. این تزیینات در طول زمان بسیار آسیب دید، و از دورۀ پهلوی اول به بعد مرمت گردید.
wikijoo: مدرسه_چهارباغ
پیشنهاد کاربران
مدرسهٔ چهارباغ که مدرسهٔ سلطانی و مدرسهٔ مادرشاه نیز نامیده می شود، آخرین بنای تاریخی باشکوه دوران صفوی در اصفهان است که برای تدریس و تعلیم به طلاب علوم دینی در دوره شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی، از سال ۱۱۱۶ تا ۱۱۲۶ هجری قمری ساخته شده است. مدرسه چهار باغ که به قول بسیاری از محققین هم مدرسه و هم مسجد بوده است، با ۸۵۰۰ متر مربع مساحت در ضلع شرقی خیابان چهارباغ قرار دارد.
... [مشاهده متن کامل]
امروزه مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق نام دارد.
وجه تسمیه این مدرسه چهار ایوانی به سلطانی به این علت است که در زمان شاه سلطان حسین ساخته گشته است و مدرسه چهارباغ بدین جهت خوانده می شود که در خیابان چهارباغ واقع شده است. دلیل آنکه مدرسه مادر شاه نیز گفته می شود این است که مادر شاه سلطان حسین چند کاروانسرا و بازار و سایر نهادهای اقتصادی را وقف آن کرده است.
این مدرسه در قسمت های برجای مانده از وقف نامه آنجا، به نام «مدرسه سلطانی» و یک بار نیز «مدرسه سلطان حسینیه» خوانده شده و اگرچه نه در وقف نامه مذکور و نه در کتیبه های متعدد ساختمان مدرسه، نامی از مادر سلطان حسین به میان نیامده است، اما آنجا را مدرسه مادرْشاه نیز خوانده اند، زیرا مادرشاه دو بنای مجاور مدرسه، یعنی سرای فتحیه و بازار شاهی ( یا بازارچه بلند ) ، را وقف مدرسه چهارباغ و طلاب آنجا کرد. این مدرسه، بدین جهت که در خیابان چهارباغ واقع شده است مدرسه چهارباغ نامیده می شود.
به گزارش خاتون آبادی بنای مدرسه در ۱۱۱۶ شروع شد و در ۱۱۱۸ تقریباً به پایان رسید، اما تاریخ کتیبه های مدرسه متفاوت است؛ از ۱۱۰۴ که تاریخ کتیبه عمودی داخل گنبد است تا ۱۱۲۲ که بر کتیبه خارجی گنبد نوشته شده است. وقف نامه های متعدد مدرسه نیز اغلب در ۱۱۲۳ و ۱۱۲۴ تنظیم شده اند. در مجموع، بنای اصلی مدرسه در ۱۱۱۹ انجام یافته و در سال های بعد بر تزیینات آن افزوده شده است. سلطان حسین در ذیحجه ۱۱۱۸ محمدباقر خاتون آبادی را به مدرّسی مدرسه برگزید، اما افتتاح رسمی مدرسه و آغاز تدریس در آن چند سال به تعویق افتاد.
مدرسه سلطانی روز جمعه ۱۰ رجب ۱۱۲۲، با حضور شاه و جمعی از علما و امرا و مشاهیر، به شکل رسمی افتتاح شد. خاتون آبادی شرح مفصّلی از این مراسم باشکوه ارائه کرده و اجتماع مجلس افتتاح را در دولت صفویه بی سابقه دانسته است. حجره های مدرسه در این مجلس، به تصدیق مدرّس مدرسه، میان طلاب تقسیم شد.
... [مشاهده متن کامل]
امروزه مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق نام دارد.
وجه تسمیه این مدرسه چهار ایوانی به سلطانی به این علت است که در زمان شاه سلطان حسین ساخته گشته است و مدرسه چهارباغ بدین جهت خوانده می شود که در خیابان چهارباغ واقع شده است. دلیل آنکه مدرسه مادر شاه نیز گفته می شود این است که مادر شاه سلطان حسین چند کاروانسرا و بازار و سایر نهادهای اقتصادی را وقف آن کرده است.
این مدرسه در قسمت های برجای مانده از وقف نامه آنجا، به نام «مدرسه سلطانی» و یک بار نیز «مدرسه سلطان حسینیه» خوانده شده و اگرچه نه در وقف نامه مذکور و نه در کتیبه های متعدد ساختمان مدرسه، نامی از مادر سلطان حسین به میان نیامده است، اما آنجا را مدرسه مادرْشاه نیز خوانده اند، زیرا مادرشاه دو بنای مجاور مدرسه، یعنی سرای فتحیه و بازار شاهی ( یا بازارچه بلند ) ، را وقف مدرسه چهارباغ و طلاب آنجا کرد. این مدرسه، بدین جهت که در خیابان چهارباغ واقع شده است مدرسه چهارباغ نامیده می شود.
به گزارش خاتون آبادی بنای مدرسه در ۱۱۱۶ شروع شد و در ۱۱۱۸ تقریباً به پایان رسید، اما تاریخ کتیبه های مدرسه متفاوت است؛ از ۱۱۰۴ که تاریخ کتیبه عمودی داخل گنبد است تا ۱۱۲۲ که بر کتیبه خارجی گنبد نوشته شده است. وقف نامه های متعدد مدرسه نیز اغلب در ۱۱۲۳ و ۱۱۲۴ تنظیم شده اند. در مجموع، بنای اصلی مدرسه در ۱۱۱۹ انجام یافته و در سال های بعد بر تزیینات آن افزوده شده است. سلطان حسین در ذیحجه ۱۱۱۸ محمدباقر خاتون آبادی را به مدرّسی مدرسه برگزید، اما افتتاح رسمی مدرسه و آغاز تدریس در آن چند سال به تعویق افتاد.
مدرسه سلطانی روز جمعه ۱۰ رجب ۱۱۲۲، با حضور شاه و جمعی از علما و امرا و مشاهیر، به شکل رسمی افتتاح شد. خاتون آبادی شرح مفصّلی از این مراسم باشکوه ارائه کرده و اجتماع مجلس افتتاح را در دولت صفویه بی سابقه دانسته است. حجره های مدرسه در این مجلس، به تصدیق مدرّس مدرسه، میان طلاب تقسیم شد.
