مدرسه علمیه اخوند

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] مدرسه علمیه آخوند (نجف). مدرسه علمیّه آخوند به سه مدرسه بزرگ، متوسط و کوچک در شهر نجف گفته می شود که آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، در دوران مرجعیت خویش، اقدام به ساخت آن‎ها کرد.
ملا محمدکاظم خراسانی (۱۲۵۵-۱۳۲۹ق)، معروف به آخوند خراسانی از مراجع تقلید و اصولیان امامی قرن چهاردهم قمری، مؤلف کتاب کفایة الاصول و از حامیان نهضت مشروطه ایران بود. آخوند خراسانی در طول عمر خود شاگردان و مجتهدان بسیاری تربیت کرد. او به سال ۱۳۲۹ق در ۷۴ سالگی درگذشت.
مدرسه بزرگ یا کُبْری واقع در محله الحویش، در سال ۱۳۲۱ق در ۷۰۰ متر مربع با ۴۰ حجره بنا شد. آخوند این مدرسه را، با کمک مالی آستان قلی بیک، وزیر بزرگ سلطان احد بخارایی امیر بخارا ساخت و از همان ابتدا محل رفت و آمد طلاب برای بحث و تدریس بود. بنای مدرسه در اواخر قرن چهاردهم به دلیل فرسودگی، با همت شیخ نصرالله خلخالی و یکی از نیکوکاران ایرانی به نام حاج علی سیاهپوشان بازسازی شد. مدرسه آخوند در سه طبقه با یک حیاط مربع شکل دارای مدرس بزرگ و کتابخانه بوده و سر درِ ورودی، راهروها و سر درِ اتاق ها با کاشی های فیروزه ای تزیین شده است. این مدرسه بارها در دوران حکومت صدام مورد حمله نیروهای بعثی قرار گرفت اما امروزه از مدارس فعال نجف بوده و به مدرسه امام حسین شهرت دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس