مدال فلورانس نایتینگیل

مدال فلورانس نایتینگل یک جایزه بین المللی است که به پرستاران برجسته اهدا می شود و به نام پرستار بریتانیایی فلورانس نایتینگل نامگذاری شده است. این جایزه در سال ۱۹۱۲[ ۲] توسط کمیته بین المللی صلیب سرخ ( ICRC ) پس از هشتمین کنفرانس بین المللی انجمن های صلیب سرخ در لندن در سال ۱۹۰۷ تأسیس شد و بالاترین جایزه بین المللی است که یک پرستار می تواند به آن دست یابد. این جایزه به پرستاران یا دستیاران پرستاری که "شجاعت و فداکاری استثنایی به مجروحان، بیماران یا معلولان یا قربانیان غیرنظامی درگیری یا فاجعه" یا "خدمات نمونه یا روحیه خلاق و پیشگام در زمینه های بهداشت عمومی یا آموزش پرستاری " داشته اند اعطا می شود. کمیسیون مدال فلورانس نایتینگل متشکل از چندین عضو و کارمند کمیته بین المللی صلیب سرخ، که تعدادی از آنها متخصصان پرستاری هستند، و سرپرست پرستار فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و جمعیت های هلال احمر است. نماینده شورای بین المللی پرستاران نیز در این کمیسیون شرکت می کند.
این مدال در ابتدا برای اعطای سالانه به شش پرستار تنظیم شد، اگرچه ۴۲ جایزه اول تنها در سال ۱۹۲۰ به دلیل توقف فرایند اعطا در جنگ جهانی اول اهدا شد. [ ۳] اولین دریافت کنندگان از بریتانیای کبیر ( امپراتوری بریتانیا در آن زمان ) ، اتریش، بلژیک، چکسلواکی، دانمارک، فرانسه، یونان، مجارستان، ایتالیا، ژاپن، رومانی و ایالات متحده بودند. برندگان اولیه اهل بریتانیای کبیر و امپراتوری بریتانیای آن زمان عبارت بودند از: بئاتریس ایزابل جونز، مارگارت مک دونالد، و هستر مکلین. [ ۳] شش پرستار آمریکایی نیز به نام های فلورانس مریام جانسون، هلن اسکات هی، لیندا کی. میرس، مارتا ام. راسل، مری ای. گلدوین، و آلما ای. فورستر برنده شدند. [ ۴] همچنین سه پرستار آلمانی از جمله الزبث فون کودل جایزه را دریافت کردند. [ ۵] آیدا اف. باتلر پانزدهمین دریافت کننده آمریکایی این جایزه در سال ۱۹۲۱ بود. [ ۶]
این مدال تا زمانی که مقررات در سال ۱۹۹۱ تغییر کرد، صرفاً به پرستاران زن محدود بود. طبق مقررات جدید، این جایزه به همه پرستاران اعطا می شود و هر دو سال یک بار به حداکثر پنجاه دریافت کننده در سراسر جهان داده می شود.
مدال به شکل دو دایره گره خورده از طلا و نقره است و پرتره ای از فلورانس نایتینگل با عبارت "Ad memoriam Florence Nightingale 1820 - 1910" بر روی آن نقش بسته است. در پشت، نام دریافت کننده و تاریخ جایزه حک شده است و اطراف آن چنوشته «Pro vera misericordia et cara humanitate perennis décor universalis» ( «انسان دوستی واقعی و دوست داشتنی – یک اقتضای عمومی پایدار» ) نقش می بندد. این مدال توسط یک گیره که دارای یک صلیب مینای قرمز احاطه شده با یک تاج لور سبز به یک نوار سفید و قرمز متصل می شود. همچنین به دریافت کنندگان یک دیپلم پوستی از این جایزه و از سال ۱۹۲۷، یک نسخه مینیاتوری از مدال که می تواند راحت تر پوشیده شود، ارائه می شود. مدال و دیپلم معمولاً توسط رئیس دولت در مراسمی در هر کشور ارائه می شود. مراسم لازم است "خصلت رسمی، مطابق با خواست بنیانگذاران" داشته باشد. [ ۷]