مدارگرد شناسایی مریخ ( به انگلیسی: MRO – Mars Reconnaissance Orbiter ) یک فضاپیمای چندمنظوره ناسا می باشد که برای شناسایی و اکتشاف مریخ از روی مدار، طراحی شده است. هنگامی که این مدارگرد به مدار مریخ رسید، به پنج فضاپیمای دیگر در مدار یا روی سطح آن سیاره پیوست: نقشه بردار سراسر مریخ، مارس اکسپرس، ادیسه مریخ و دو مریخ نورد؛ و سپس به بیشترین رکورد عملکرد یک فضاپیما در اطراف مریخ رسید. این فضاپیمای ۷۲۰ میلیون دلاری توسط لاکهید مارتین و زیر نظر آزمایشگاه پیشرانه جت ساخته شده است. پرتاب آن در ۲۱ مرداد ۱۳۸۴، در ۱۹ اسفند ۱۳۸۶ به مدار مریخ دست یافت، و در آبان ۱۳۸۵ پس از ۵ ماه ترمز هوایی، به مدار نهایی علمی خود رسید و فاز اولیه علمی را شروع کرد. مدارگرد شناسایی مریخ شامل یک دسته از افزارهای علمی از قبیل دوربینها، طیف سنجها و رادار هستند که برای کاوش زمین چهرها، چینه شناسی، کانیها، و یخ مریخ می باشند؛ که این ها راه را برای فضاپیماهای آینده با نشان دادن چگونگی وضع هوای روزانه و سطوح، عوامل بالقوه سطوح فرود، و میزبانی ارتباطات جدید از راه دور باز می کنند. سامانه ارتباط از راه دور مدارگرد شناسایی مریخ از همه ماموریت های میان سیاره ای پیشین اطلاعات بیشتری را به زمین فرستاده است و این مدارگرد بیشترین توانایی ایستگاه بازپخش ماهواره ای را برای ماموریت های آینده خواهد داشت. [ ۱] مدیریت این پروژه را آزمایشگاه پیشرانه جت از مؤسسه فناوری کالیفرنیا در پاسادینا، کالیفرنیا برای هیئت مدیره مأموریت علمی ناسا در واشینگتن دی سی، بر عهده دارد.
دوربین «های رایز» ( به انگلیسی: HiRISE ) مخفف ( High Resolution Imaging Science Experiment ) و به معنی «آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا» می باشد. قطر آینه تلسکوپ آن، نیم متر است که بزرگ ترین دوربین تلسکوپی است که به خارج از مدار زمین فرستاده شده؛ و توان تفکیک پذیری یک جسم ۳۰ سانتیمتری را از ارتفاع ۳۰۰ کیلومتر دارد. های - رایز، تصاویر را در ۳ رنگ گرد هم می آورد. ۴۰۰ تا ۶۰۰ نانومتر ( آبی - سبز ) ، ۵۵۰ تا ۸۵۰ نانومتر ( قرمز ) و ۸۰۰ تا ۱۰۰ نانومتر ( فروسرخ ) [ ۲]
کیفیت تصاویر قرمز ۲۰۲۶۴ پیکسل در میان پهنای ۶ کیلومتر، و آبی - سبز و مادون قرمز ۴۰۴۸ پیکسل در پهنای ۱٫ ۲ کیلومتر است. کامپیوتر همراه های - رایز این خطوط را در زمان مقرر با سرعت زمینی مدارگرد می خواند؛ و طول تصاویر نامحدود می شوند. هرچند که طول تصاویر به خاطر حد ۲۸ گیگابایتی حافظه مدارگرد محدودند و بیشترین اندازه تصاویر ۲۰۰۰۰x۴۰۰۰۰ پیکسل ( ۸۰۰ مگاپیکسل ) برای رنگ قرمز، و ۴۰۰۰x۴۰۰۰۰ پیکسل ( ۱۶۰ مگاپیکسل ) برای آبی - سبز و فروسرخ می باشند. هر ۱۶٫ ۴ گیگابایت از تصویر قبل از ارسال به زمین به ۵ گیگابایت کمپرس می شوند. تصاویر انتشار یافته در وب سایت های - رایز به فرمت JPEG - ۲۰۰۰ می باشند. [ ۳] [ ۴] برای آسان کردن نقشه برداری برای تعیین محل فرود، های - رایز می تواند تصاویر استریو را از هر عارضه جغرافیایی که تا دقت ۲۵ سانتی متر محاسبه شده اند را به دست آورد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوربین «های رایز» ( به انگلیسی: HiRISE ) مخفف ( High Resolution Imaging Science Experiment ) و به معنی «آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا» می باشد. قطر آینه تلسکوپ آن، نیم متر است که بزرگ ترین دوربین تلسکوپی است که به خارج از مدار زمین فرستاده شده؛ و توان تفکیک پذیری یک جسم ۳۰ سانتیمتری را از ارتفاع ۳۰۰ کیلومتر دارد. های - رایز، تصاویر را در ۳ رنگ گرد هم می آورد. ۴۰۰ تا ۶۰۰ نانومتر ( آبی - سبز ) ، ۵۵۰ تا ۸۵۰ نانومتر ( قرمز ) و ۸۰۰ تا ۱۰۰ نانومتر ( فروسرخ ) [ ۲]
کیفیت تصاویر قرمز ۲۰۲۶۴ پیکسل در میان پهنای ۶ کیلومتر، و آبی - سبز و مادون قرمز ۴۰۴۸ پیکسل در پهنای ۱٫ ۲ کیلومتر است. کامپیوتر همراه های - رایز این خطوط را در زمان مقرر با سرعت زمینی مدارگرد می خواند؛ و طول تصاویر نامحدود می شوند. هرچند که طول تصاویر به خاطر حد ۲۸ گیگابایتی حافظه مدارگرد محدودند و بیشترین اندازه تصاویر ۲۰۰۰۰x۴۰۰۰۰ پیکسل ( ۸۰۰ مگاپیکسل ) برای رنگ قرمز، و ۴۰۰۰x۴۰۰۰۰ پیکسل ( ۱۶۰ مگاپیکسل ) برای آبی - سبز و فروسرخ می باشند. هر ۱۶٫ ۴ گیگابایت از تصویر قبل از ارسال به زمین به ۵ گیگابایت کمپرس می شوند. تصاویر انتشار یافته در وب سایت های - رایز به فرمت JPEG - ۲۰۰۰ می باشند. [ ۳] [ ۴] برای آسان کردن نقشه برداری برای تعیین محل فرود، های - رایز می تواند تصاویر استریو را از هر عارضه جغرافیایی که تا دقت ۲۵ سانتی متر محاسبه شده اند را به دست آورد. [ ۵]
wiki: مدارگرد شناسایی مریخ