مد تاء

[ویکی فقه] یکی از دو شیوه کتابت حرف تاء در مصاحف عثمانی کتابت به مد تاء می باشد.
مصاحفی که به امر خلیفه سوم توسط لجنه توحید مصاحف (کمیته مامور یکسان سازی مصاحف) نگاشته شد علاوه بر وجود اختلافات نگارشی میان هر نسخه با سایر نسخه ها، به طور عام، اختلافاتی با رسم الخط متداول داشتند. گاهی حتی در نسخه واحد، یک کلمه یا یک حرف به دو شیوه مختلف کتابت شده، و فاقد وحدت رویه در رسم الخط است.یکی از این موارد، شیوه کتابت حرف تاء است که گاهی به مد (به صورت: ت) و گاهی به قبض (به صورت: ة) نگارش شده است.
مثال
از باب مثال، کلمه «رحمة» در هفت موضع به مد تاء، و در سایر موارد به قبض تاء نگارش شده است. همین اختلاف در مورد کلمات «نعمة»، «سنة»، «کلمة»، «بقیة»، «فطرة»، «قرة»، «معصیة»، «لعنة»، «شجرة»، «جنة»، «ابنة»، و «امراة» مشاهده می شود.
توجیه
برخی دانشمندان علوم قرآنی ، سعی در توجیه این اختلافات و تناقضات در رسم الخط مصاحف عثمانی داشته اند؛ تا آن جا که عده ای آن را توقیفی ، مستند به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم، غیرقابل جایگزین، و کاستی های آن را از اسرار می دانند و به شیوه استحسانی ، در هر مورد توجیهاتی ذکر کرده اند.
مردود دانستن
...