مخضرم

[ویکی فقه] مخضرم، از اصطلاحات علم حدیث بوده و به کسانی اطلاق می شود که اسلام و جاهلیت را درک کرده، و صحابه را نیز دریافته؛ ولی پیامبر را ملاقات نکرده باشند.
مرحوم سیدحسن صدر، در تعریف مخضرم می نویسد: «مخضرمین کسانی هستند، که مصاحبت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را درک نکرده اند و از نظایر خود جدا شده باشند؛ یعنی معاصر پیامبر بوده اند؛ ولی به مصاحبت نایل نیامده اند و جاهلیت را نیز درک کرده باشند. عرب می گوید: ناقة مخضرمة، یعنی شتری که دم او قطع شده باشد.» بدین جهت، مخضرم از صحابه جداست.نجاشی پادشاه حبشه، سوید بن عطیه صاحب علی (علیه السّلام)، ربیعة بن زراره، ابومسلم خولانی و احنف بن قیس از این گروهند؛ بنا بر این، مخضرمین کسانی اند، که اسلام و جاهلیت را درک کرده، و صحابه را نیز دریافته؛ ولی پیامبر را ملاقات نکرده باشند.
شعرای مخضرم
اصطلاح مخضرم بر شعرا نیز اطلاق می شود و شاعری که اسلام و جاهلیت را درک کرده باشد، نیز مخضرم نامیده می شود.
← اقسام شعرا
اصطلاحات حدیثی؛ اصطلاحات برون حدیثی؛ اصطلاحات درون حدیثی.