[ویکی فقه] ابوحامد، محیی الدین محمد بن عبدالله بن علی بن زهره، فقیه امامی (متولد بعد از ۵۶۴) می باشد.
شرح حال نویسان مقام علمی او را ستوده اند. به گفته خود وی، ابن ادریس حلّی جدّ مادری او بوده و او نزد وی فقه آموخته و از او و پدر و عموی خویش و ابن شهرآشوب و شاذان بن جبرئیل قمی روایت کرده است.
شاگردان وی
محقق حلّی، یحیی بن سعید حلّی و سیّد علی بن طاووس شاگرد او بوده اند. ابن عدیم حلبی نیز او را از مشایخ خود دانسته است.
تالیفات
کتاب الاربعون حدیثاً از آثار اوست و از جمله احادیث آن نامه امام صادق (علیه السلام) به والی اهواز است که آن را با ذکر سند، به طور کامل آورده است.
شرح حال نویسان مقام علمی او را ستوده اند. به گفته خود وی، ابن ادریس حلّی جدّ مادری او بوده و او نزد وی فقه آموخته و از او و پدر و عموی خویش و ابن شهرآشوب و شاذان بن جبرئیل قمی روایت کرده است.
شاگردان وی
محقق حلّی، یحیی بن سعید حلّی و سیّد علی بن طاووس شاگرد او بوده اند. ابن عدیم حلبی نیز او را از مشایخ خود دانسته است.
تالیفات
کتاب الاربعون حدیثاً از آثار اوست و از جمله احادیث آن نامه امام صادق (علیه السلام) به والی اهواز است که آن را با ذکر سند، به طور کامل آورده است.
wikifeqh: محیی_الدین_محمد_بن_زهره