محیط زیست فیزیکی

یک محیط زیست فیزیکی[ ۱] یا محیط بیوفیزیکی یک محیط زیست زنده و غیر زنده پیرامون یک ارگانیسم یا جمعیت است و برآیند آن دربرگیرنده عواملی است که در بقا، رشد و تکامل آنها کاربرد دارد. [ ۲] اندازه محیط بیوفیزیکی می تواند از مقیاس میکروسکوپی گرفته تا مقیاس جهانی متفاوت باشد. همچنین می تواند با توجه به ویژگی هایش تقسیم شود. به عنوان مثال می توان آن را به محیط دریایی، جو و ناحیه بوم شناختی قسمت کرد. [ ۳] با توجه به اینکه هر ارگانیسم زنده محیط خاص خود را دارد، تعداد محیط های بیوفیزیکی بی شمار است.
اصطلاح محیط می تواند به یک محیط جهانی منفرد در رابطه با بشریت، یا یک محیط بیوفیزیکی محلی اشاره داشته باشد، به عنوان مثال آژانس محیط زیست انگلستان.
تمام جاندارانی که زنده مانده اند باید با شرایط محیط خود سازگار باشند. دما، نور، رطوبت، مواد مغذی خاک و … همه در گونه های موجود در یک محیط تأثیر می گذارند. هرچند حیات به نوبه خود، به اشکال مختلف، شرایط خود را اصلاح می کند. برخی از تغییرات طولانی مدت در طول تاریخ کره زمین از جمله ترکیب اکسیژن در جو قابل توجه بوده است. این فرایند شامل تجزیه دی اکسید کربن توسط میکروارگانیسم های بی هوازی است که در متابولیسم خود از کربن استفاده می کنند و اکسیژن را به جو منتقل می کنند. این امر منجر به وجود حیات گیاهی و جانوری مبتنی بر اکسیژن شد، این پدیده رویداد بزرگ اکسیژن رسانی نام دارد. [ ۴] [ ۵] [ ۶]