محیا

حالا خودش میگه کاش مهشید گذاشته بودی ولی بنظرم محیا لطیف تره

ترجمه این عبارت آن است که الهی زندگی مرا، زندگی پیامبر ( ص ) و آل ایشان و مرگ ما را هم ارتحال پیامبر ( ص ) و اهل بیت ( ع ) ایشان قرار بده.
اما در معنای اصطلاحی باید توجه داشت که پیامبر ( ص ) و اهل بیت ( ع ) بهترین سبک زندگی را داشتند، یعنی نه با تنشهایی که زندگی دیگران مواجه است، مواجه بودند و نه ناهنجاری های دیگر زندگی ها، در زندگی آن حضرات ( ع ) به چشم می خورد، حتی وقتی در سخت ترین شرایط فقر بسر می بردند، شیرین ترین زندگی را داشتند، پس ما نیز از پروردگار می خواهیم سبک زندگی ما چنین باشد، یعنی به دور از ناهنجاری ها و ضدارزشها.
البته علاوه بر سبک زندگی، معصومین ( ع ) از نظر اعتقادی بهترین اعتقاد را داشتند و با توجه به نقش مهم اعتقادات در هدایت زندگی، ما با این فراز از پروردگار می خواهیم اعتقادات و باورهای ما را در زندگی شبیه به زندگی پیامبر ( ص ) و آل ایشان کند.
باید توجه داشت که لحظه مرگ وقتی فرا می رسد، سرنوشت زندگی انسان و آنچه از بد و خوب انجام داده، مشخص می شود؛ از آنجایی که حضرات معصومین ( ع ) بهترین نوع مرگ، یعنی شهادت را داشتند و هیچ مرگی بالا تر و بر تر از شهادت نیست، معصومین ( ع ) همه با شهادت از دنیا رفته اند، یعنی یا توسط دشمنان خود مسموم شده اند یا با تیغ شهادت از این دنیا رخت بربسته اند و ما نیز می خواهیم بر ترین مرگها را تجربه کنیم.
آیا این نوع خاص سبک زندگی به دلیل عصمت آن حضرات ( ع ) است یا بر اساس تلاش و کوشش آنها برای دستیابی به الگویی صحیح از زندگی به دست آمده است؟
اگر اصل معنای عصمت را بدانیم، در می یابیم که عصمت ائمه معصوم ( ع ) اختیاری بوده است و از لوازم اصلی این عصمت، علم است. انسان اگر عالمانه زندگی کند و قبح و زشتی امور را بداند، از آنها پرهیز می کند ، همان گونه که هیچ یک از ما نمی توانیم فکر خوردن لجن را کنیم؛ حضرات معصومین ( ع ) هم هرگز به گناه آلوده نمی شدند، زیرا خباثت آن را می دانستند.