محکم مطلق

[ویکی فقه] به آیات دارای معنای روشن از همه جهات، و فاقد هر گونه تشابه می گویند.
آیات محکم به «محکم مطلق» و « محکم من وجه » تقسیم شده است. محکم مطلق به آیه ای می گویند که از همه جهات محکم باشد و هیچ گونه تشابهی در آن نباشد. توضیح آن که حقیقت قرآن همچون نور و وجود ، دارای مراتب تشکیکی است و سلسله مراتب طولی و عرضی دارد؛ به گونه ای که ممکن است آیه ای نسبت به آیه دیگر محکم باشد؛ اما همان آیه از بعضی جهات و نسبت به آیه ای دیگر متشابه باشد. و ممکن است یک آیه از یک جهت محکم و از جهتی دیگر متشابه باشد.
دیدگاه علامه طباطبایی
علامه طباطبایی رحمة الله علیه نیز نسبی بودن محکم و متشابه را پذیرفته، می فرماید: ما در قرآن متشابه مطلق نداریم؛ ولی محذوری از وجود محکم مطلق نیست.
دیدگاه ابن عربی
به نظر محیی الدین عربی ، جمله «لااله الا الله» مادر و مرجع همه محکمات است.
دیدگاه آیت الله جوادی آملی
...