[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است نویسنده و استاد دانشگاه. در تهران به دنیا آمد. وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، تحصیلات عالیه خود را در دانشکده ی صنعتی ایران و آلمان ادامه داد. در 1312 ش به تدریس شیمی معدنی و اصول تجزیه های شیمیایی شعبه ی مهندسی شیمی دانشکده ی صنعتی تهران پرداخت. او همچنین مدتی مدیریت شعبه ی مهندسی شیمی و استادی اصول تجزیه های شیمیایی و شیمی عدنی را به عهده داشت. در 1327 ش برای تدریس فلسفه و تاریخ قرون اولیه ی اسلامی به دانشکده ی ادبیات تبریز رفت و مدتی نیز در دانشگاه تربیت معلم به تدریس فلسفه پرداخت. از آثار وی: «از زندگانی چه می دانیم»؛ «تاریخ فلسفه»؛ «حافظ چه می گوید»؛ «زیست یا زندگی».
محمود هومن ( ۱۲۸۷ در تهران – مهر ۱۳۵۹ در تهران ) ، فیلسوف ایرانی و استاد فلسفه و مهندسی شیمی در دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت معلم و دانشگاه تبریز بود. او از اعضای فراماسونری در ایران بود. محمود هومن سال ۱۲۸۷ در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. سپس برای تحصیل در رشته مهندسی شیمی وارد دانشکدهٔ صنعتی ایران و آلمان گردید. در سال ۱۳۱۲ تدریس شیمی معدنی و اصول تجزیه های شیمیایی را در گروه شیمی دانشکده فنی دانشگاه تهران آغاز کرد. از سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۲ مدیریت گروه مهندسی شیمی بر عهده او بود. هومن به فرانسه رفت و از دانشگاه پاریس دکترای فلسفه گرفت. در سال ۱۳۲۷ به تدریس فلسفه و تاریخ قرون اولیه اسلامی در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز اقدام کرد و پس از آن نیز در دانشگاه تربیت معلم به تدریس فلسفه پرداخت. عبدالعلی دست غیب ( که کتابی هم با عنوان درس گفتارهای دکتر هومن نوشته است ) ، اسماعیل خویی، باقر پرهام، عبدالحسین نقیب زاده و صمد موحد از شاگردان او هستند. زمانی که هومن عضو «شورای هدف فرهنگ ایران» بود، گزارش اولیه رساله غربزدگی آل احمد را در سال ۱۳۴۰ مطالعه کرد و آل احمد را به مطالعهٔ کتاب ارنست یونگر آلمانی با عنوان «عبور از خط» که بحثی درباره نیهیلیسم است تشویق کرد. اما از آن جایی که آل احمد آلمانی نمی دانست به سراغ خود دکتر محمود هومن رفت و سه ماه تمام هفته ای دست کم دو روز، روزی سه ساعت نزد وی بود تا این کتاب به تقریر هومن و تحریر آل احمد ترجمه شد. با توجه به آن چه که آل احمد در پیش درآمد رساله غربزدگی نوشته، هومن را باید یکی از اساتید دانشگاهی تأثیرگذار بر روشنفکری دهه ۱۳۴۰ ایران دانست، آن هم در دوره ای که ماشین زدگی و ضدیّت با نظم مدرن در شاخه هایی از فلسفه آلمانی در آثار روشنفکری ایران باب شده بود. ... [مشاهده متن کامل]
او و برادرش، احمد هومن از اعضای فراماسونری در ایران بودند. اسماعیل رائین او را از بزرگ ترین و قدرتمندترین شخصیت های ماسونی معاصر ایران دانسته است. • حافظ چه می گوید ( ۱۳۱۷ ) • از زندگانی چه می دانیم ( ۱۳۲۲ ) • زیست یا زندگی ( درباره فلسفه، ۱۳۲۴ ) • حافظ ( ۱۳۲۵ ) • تاریخ فلسفه، کتاب اول، دفتر اول ( ۱۳۳۷ ) • تاریخ فلسفه، کتاب دوم، دفتر اول ( ۱۳۴۱ ) • تاریخ فلسفه، کتاب دوم، دفتر دوم ( ۱۳۵۲ ) • تاریخ فلسفه، دوران چهارم ( به صورت فتوکپی ) ( ۱۳۳۸ ) • درس گفتارهای فلسفی، محمود هومن، ناشر: نوید شیراز • تاریخ فلسفه، از آغاز تا نخستین آکادمی، محمود هومن، ناشر: پنگان - ۱۳۸۲ • عبور از خط: مبحثی در نیهیلیسم، ارنست یونگر، محمود هومن ( مترجم ) ، جلال آل احمد ( ویراستار ) ، ناشر: راوی، ۱۳۶۴ ( انتشارات مهر نیوشا، در دست چاپ ) • تاریخ باستانی ایران، محمود هومن، عبدالعلی دستغیب ( ویراستار ) ، ناشر: پیام امروز، ۱۳۷۹ • حافظ ( ویراستهٔ دوکتاب از محمود هومن ) ، ۱۳۴۷، به کوشش اسماعیل خویی، توس، تهران؛ چاپ ۴، جیبی، تهران. • شعر چیست؟ ( گفتگوی اسماعیل خویی با محمود هومن ) ، ۱۳۵۵، امیر کبیر، تهران، چاپ ۲، امیر کبیر، تهران. • چند نکته دربارهٔ تاریخ ( نسخهٔ خطی ) • هجوم مغول به ایران ( نسخهٔ خطی )
