محمدزینا

محمدزِیْنا روستایی از توابع دهستان فداغ، در بخش مرکزی شهرستان گراش، در جنوب استان فارس در ایران است. در ضمن این روستا محل زندگی طایفهٔ قریش می باشد.
آب چاهایش نیمه شیرین، محصولاتش غلات و خرما و درخت گز است.
این روستا در کنار جادهٔ اصلی لار - عسلویه و مابین فداغ و بیرم واقع شده است. بعضی از مردم این روستا به شغل بنایی و کارگری و دامداری مشغول هستند اما بیشتر مردم در بندرعباس مشغول به کار می باشند.
این روستا آب و هوایی گرم و خشک و گرمسیری دارد. وجود رودخانهٔ فصلی، کوه، پوشش گیاهی نسبتاً مناسب و جانورانی از قبیل آهو، گوزن، قوچ، میش، گراز، و کبک از عناصر زیست محیطی و جاذبه های طبیعی آن هستند. محل نگهداری حیوانات در منطقهٔ ممنوع الشکار کوه بُل می باشد. روستای محمدزینا در نزدیکی ساحل خلیج فارس واقع شده است؛ این روستا از سمت شرق به کوه بُل منتهی می شود و در پنج کیلومتری غرب روستای فداغ قرار دارد.
مردم محمدزینا از طایفهٔ قریش هستند و مهاجرینی از استان هرمزگان به منطقهٔ جنوب استان فارس می باشند. قریش ها مردمانی شتربان بوده اند. آن ها گرچه امروزه شترداری نمی کنند، علی رغم اینکه بسیاری از آن ها در حاشیهٔ شهرها و روستاها، یا با تشکیل روستاهای مستقل اسکان یافته اند، شیوهٔ دامداری و زندگی عشایری را رها نکرده اند و به پرورش بز و گوسفند و بعضاً شتر مشغولند.
هوای محمدزینا ۶ ماه از سال معتدل و قابل تحمل است و ۵ ماه از سال بسیار گرم می باشد. ۱ ماه در سال نیز سرمای خشک دارد. متوسط رطوبت ۶۳٪ می باشد. میزان متوسط بارش باران ۱۰۰ میلی متر است و این باران منظم نیست که بتوان برنامه ریزی کرد. گاه این بارش در یک هفته می آید و بعضاً در کل سال هیچ بارانی نمی بارد. باران تحت تأثیر چند جبهه است. جبههٔ سودانی از مرکز آفریقا به طرف عربستان و نهایتاً به جنوب ایران می رسد و جبههٔ مدیترانه ای که از غرب وارد کشور می شود ضمناً در منطقهٔ جنوب فارس و همین طور محمدزینا تحت تأثیر اقیانوس هند طوفان همراه با رگبار باران دارد که معروف به چهل پسینی است.
جمعیت این روستا براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، ۱۰۶۶ نفر شامل ۲۳۲ خانوار بوده است. [ ۳]