محمدحسین عقیلی

[ویکی فقه] «محمد حسین عقیلی» که گاه از او به سید محمد حسین خان، میر محمد حسین خان بهادر و محمد حسین بن محمد هادی عقیلی علوی نیز تعبیر می شود، از مشهورترین طبیبان ایرانی ساکن شبه قاره هند بوده است.
سال تولد وی در تاریخ ثبت نشده است. محل تولد وی به نیز درستی معلوم نیست. او گاهی به توصیف محله ای از ایران - مثل رکن آباد شیراز می پردازد که این نشان گر حضور او در ایران بوده، ولی در عین حال نمی توان اقامت او و نیز گزارش هایی را که از هندوستان نقل می کند نادیده گرفت.بررسی زندگی وی نیازمند احاطه بر کتب او، اطلاع دقیق از اساتید او و میزان تاثیرپذیری او از گذشتگان و تاثیرگذاری او بر آیندگان است.او در خانواده ای زندگی می نموده که همگی آن ها از بزرگان عرصه طب در روزگار خود بوده اند. عقیلی از تجربیات استاد خود، علوی خان، پدر و دیگر اقوام خود استفاده های فراوان برده و در جای جای کتب خود این تجربیات را نقل کرده است.
اساتید
از استادانی که وی به ارادت آنان تصریح نموده، شخصی به نام می ر محمد علی حسینی است که وی به اشارت این استاد دست به تالیف « مجمع الجوامع » زده است. البته گزارشی از زندگانی او در تاریخ نقل نشده است و به نظر می رسد این فرد استاد معنوی مؤلف بوده نه استاد او در علوم پزشکی.از دیگر اساتید عقیلی اطلاع دقیقی در دسترس نیست. هر چند وی از اطبای فراوانی در کتب خویش یاد می کند و این امر نشان گر آن است که وی به طور مستقیم یا مع الواسطه از خرمن اساتید فراوانی خوشه چینی نموده است. از جمله این افراد می توان به حکیم محمد باقر فرزند حکیم عماد الدین محمود شیرازی ، حکیم صالح خان ، حکیم داود خان و حکیم لطف الله خان - که هر سه دایی علوی خان اند-، حکیم محمد رضا و حکیم احمد موسوی- که هر دو فرزندان حکیم سلیمان اند- و ح کیم محسن خان فرزند حکیم صالح خان اشاره کرد.کتب عقیلی بیان کننده ارزش و جایگاه علمی او هستند. کتاب های بر جا مانده از او شاید از مفصل ترین کتب بر جا مانده در زمینه طب سنتی باشد.
آثار
به هر حال، این آثار به عقیلی نسبت داده شده است:۱. « دستور شفایی ». ۲. « قرابادین صغیر ». این کتاب اکنون به دست ما نرسیده، ولی مؤلف خود به چنین اثری تصریح می کند.۳. « خلاصة الطب » که بنا بر آنچه مرحوم آقا بزرگ احتمال داده این اثر همان خلاصة الحکمه است.۴. « زبدة النکات فی شرح الکلیات ». ۵. رساله ای در باب طحال اطفال .۶. رساله ای در باب حجامت.۷. رساله ای در باب حصبه و جدری و حمیقا .۸. رساله عرق مدنی .۹. رساله ای در باب جنین .۱۰. کتابی درباره معالجه ذات الریه اطفال .۱۱. معالجات (عربی). از مجموع این یازده اثر تنها « خلاصة الطب و زبدة النکات » به دست ما رسیده و از حال بقیه آثار خبری گزارش نشده است.۱۲. معالجات (فارسی): این کتاب که پس از قرابادین کبیر تالیف شده، بخشی از موسوعه مجمع الجوامع است.۱۳. ذخائر التراکیب یا قرابادین کبیر : این کتاب اولین بخش نگاشته شده از موسوعه مجمع الجوامع است که در سال ۱۱۹۵ ق نگاشته شده است.۱۴. مخزن الادویه و تذکره اولی النهی .۱۵. خلاصة الحکمة .چهار اثر اخیر همه به چاپ رسیده و در دسترس است.سال وفات، محل در گذشت و خاکسپاری او در تاریخ گزارش نشده است.
منبع
...