محمدحسین بن محمد میرزا فصیح خاقانی اصفهانی

[ویکی فقه] محمدحسین بن محمد میرزا فصیح خاقانی اصفهانی، شاعر و ادیب تونای معاصر و از نوادگان فتحعلی شاه قاجار می باشد.
محمّدحسین میرزا خاقانی ابن محمّد ولی میرزا، شاعر و ادیب تونای معاصر، از نوادگان فتحعلی شاه قاجار است. او در غُرّه ذیحجه ۱۳۳۳ق در اصفهان متولّد شد. تحصیلات خویش را در اصفهان انجام داد. مدّتی در خراسان ساکن بود. بعداً به اصفهان آمد و عاقبت در تهران ساکن و کارمند راه آهن شد. او شاعری توانا گوینده ای مقتدر، و نویسنده ای ماهر بود و مقالات او در روزنامه های عرفان و باختر اصفهان به چاپ می رسید. او مردی شوخ و بذله گو و حاضر جواب بود و در اغلب مجالس رشته سخن را به دست می گرفت و با مطالب رنگین و حکایات شیرین خود، همه را جذب خویش می ساخت. در شعر «فصیح» تخلّص می کرد
وفات
او سرانجام در ۳۰ ربیع الثّانی ۱۳۷۴ق در سال های جوانی دارفانی را وداع گفته و به سرای باقی شتافت و پیکرش در تکیه شیخ مرتضی ریزی در تخت فولاد مدفون شد.
دیوان اشعار
او تاکنون به طور کامل گردآوری نشده و به چاپ نرسیده است. دو مثنوی «پل و سیلاب» و «گل و مجنون» از اشعار پخته، فخیم و استوار اوست. این شعر از اوست: ای که با دام تعقّل صید دلها کرده ای ••••• عالمی را بهر خود نادیده رسوا کرده ای از لب لعل تو کس نشنیده حرفی این عجب ••••• آفرینش را به وصف خویش گویا کرده ای دوستان نادیده ات همواره می دارند دوست ••••• بس که خود را در خیال خلق زیبا کرده ای
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۳۶۶-۳۶۲.
...