محمدحسن بن محمد ساکت اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] محمدحسن بن محمد ساکت اصفهانی، شاعر ادیب از سخنوران قرن چهاردهم هجری در اصفهان می باشد.
آقامحمّدحسن ساکت ابن میرزا محمّد طلافروش، شاعر ادیب از سخنوران قرن چهاردهم هجری. سال تولد او را ۱۲۷۷ق، ۱۲۸۷ق و ۱۲۸۵ق آورده اند. در اصفهان متولّد شده و علم و ادب آموخت و سپس به قهوه کوبی و فروش تریاک روی آورد. او از اعضای فعّال انجمن ادبی شیدا بود. در تصوف نیز دستی داشت و مرید مشایخ سلسله صفی علی شاهی بود و در ماه رجب ۱۳۵۶ق وفات یافت و در صحن تکیه بروجردی در تخت فولاد مدفون شد. دیوان اشعار او در اصفهان به چاپ رسیده است. این ابیات از اوست: چو ماه من به رخ از زلف خود نقاب گرفت ••••• فغان ز خلق برآمد که آفتاب گرفتز گریه مردم چشمم به یکدیگر گویند ••••• ببین که خانه ما را چگونه آب گرفتعرق ز چهره فشاند و جهان معطّر کرد ••••• مگر نگار من از برگ گل گلاب گرفت
ساکت اصفهانی، محمدحسن، دیوان ساکت، مقدمه و ص۱۶۶.
۱. ↑ ساکت اصفهانی، محمدحسن، دیوان ساکت، مقدمه و ص۱۶۶.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۲۳۱.۳. ↑ هفته نامه نوید اصفهان، ش۳۲۶، نهم آذر ۱۳۷۳، ص۴.۴. ↑ معلم حبیب آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۶، ص۲۲۱۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۴۳-۵۴۴.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس