محمدباقر بن علی اصغر رشحه اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آقامحمّدباقر بن علی اصغر اصفهانی، شاعر ادیب متخلّص به «رشحه»، در قرن سیزدهم هجری در اصفهان می باشد.
آقامحمّدباقر بن علی اصغر اصفهانی، شاعر ادیب متخلّص به «رشحه» درسال ۱۲۰۳ق در اصفهان متولّد و در این شهر علم و ادب آموخته است. او فنون ادبی و از جمله عروض و قافیه را از آقا محمدکاظم واله اصفهانی فرا گرفت. سپس به تجارت روی آورده و به یزد رفت. وی در سال ۱۲۶۶ق در نائین وفات یافت.
تألیفات
این کتاب ها از اوست: ۱. «آتش زنه» که به عنوان «تذکره منظوم رشحه» به طبع رسیده است. ۲. «منظومه نوروز و جمشید» این دو بیت از اوست: شب وصل اگر به رویم، در صبح باز باشد ••••• سر زلف یار گیرم که شبم دراز باشدز شهان طمع ندارم، که همای همّت من ••••• نخورد از آن کبوتر، که شکار باز باشد.
وامق، محمدعلی، تذکره میکده، چ۲، ص۳۷۶.
۱. ↑ وامق، محمدعلی، تذکره میکده، چ۲، ص۳۷۶.۲. ↑ هدایت، رضاقلی خان، تذکره مجمع الفصحاء، ج۴، ص۳۳۰-۳۳۱.۳. ↑ گلچین معانی، احمد، تاریخ تذکره های فارسی، ج۱، ص۳۷۴-۳۷۲.۴. ↑ معلم حبیب آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۵، ص۱۸۴۷.۵. ↑ تذکره حدیقه الشعراء، ج۱، ص۶۶۸.۶. ↑ مدرسی، محمدعلی، تذکره شبستان، ص۷۰۰-۷۰۱.
منبع
...

پیشنهاد کاربران

بپرس