محمدباقر بن زین العابدین یزدی اصفهانی

[ویکی فقه] ملّامحمّدباقر بن زین العابدین بن محمدطاهر یزدی، دانشمند و ریاضی دان معروف قرن یازدهم هجری در اصفهان می باشد.
ملّامحمّدباقر بن زین العابدین بن محمدطاهر یزدی، دانشمند و ریاضیدان معروف قرن یازدهم هجری است. در جوانی به اصفهان آمد و نزد دانشمندان این شهر خصوصاً شیخ بهائی به تحصیل پرداخت و در اغلب علوم مهارت یافت و به تدریس هیئت و ریاضی مشغول شد. فرزندش محمّدحسین و نیز شیخ محمّدحسین اردبیلی و دامادش سیدمحمدباقر اردوبادی از شاگردان او به شمار می روند.
بزرگان فرهنگ و تاریخ اصفهان، خطی.
این کتاب ها و رساله ها از تالیفات اوست: ۱. «عیون الحساب»، مهمترین تالیف او است که نواده اش محمّدباقر بن محمّدحسین یزدی آن را شرح نموده است. ۲. «شرح المقاله العاشره من تحریر اصول اقلیدس» ۳. «حاشیه بر تحریر الکره و الاسطوانه» ۴. «شرح الاشکال الکریه» منالاوس ۵. «فتوحات غیبیه فی براهین اعمال الهندسیه» که به فارسی در شرح «براهین الاعمال الهندسیّه» تالیف ابوالوفاء بوزجانی نوشته شده است. ۶. «حاشیه بر اکر ثاوذوسیوس» ۷. «مطالع الانوار فی معرفة الاسطرلاب» که به فارسی به نام شاه صفی و در باب شناختن جهت قبله تالیف گردیده است. ۸. «حاشیه علی التکمله» ۹. «تحصیل العددین المتحابین» به عربی.
قربانی، ابوالقاسم، زندگی نامه ریاضی دانان دوره اسلامی، ص۴۴۱-۴۳۶.
وی تا سال ۱۰۴۷ه. ق در قید حیات بوده و تاریخ دقیق درگذشت او معلوم نیست.
صیرفی، اکبر، تاریخ فلاسفه اسلام، ص۱۶۱-۱۶۲.
...