محمدامین افشاری

[ویکی فقه] محمدامین افشاری، از علمای شیعه مبارز افغانستان در قرن چهاردهم هجری بود.
وی در ۱۲۸۸ ش در کابل چشم به جهان گشود و تحصیلات خود را در «بلخاب» واقع در شمال افغانستان و کابل گذراند. سپس برای تکمیل آن به نجف اشرف رفت و از محضر آیات: آقا ضیاءالدین عراقی ، محمدحسین نائینی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی و قاضی استفاده کرد و به درجه اجتهاد رسید.شیخ محمدامین در اوایل حکومت محمدظاهر شاه (۱۳۱۲-۱۳۵۲) و نخست وزیری «هاشم خان» عموی شاه که مخالف علما بود. راهی وطنش و چون بیم دستگیری وی می رفت به صورت مخفی وارد کابل گردید، تا این که چندی بعد مردم مزار شریف وی را با اصرار و احترام به آن شهر بردند.پس از صدارت هاشم خان که آزادی سیاسی نسبی در افغانستان برقرار شد، مردم «افشار» کابل او را از مزار شریف به کابل آوردند. شیخ محمدامین سالها در منطقه «وزیرآباد» کابل به تدریس و ترویج علوم و تبلیغ دینی اشتغال داشت، تا این که در پی کودتای کمونیستی اردیبهشت ۱۳۵۷، چهار روز پس از قیام مسلحانه مردم شهر هرات که طی، آن بیش از بیست هزار تن کشته شدند، در ۲۸ اسفند ۱۳۵۷ بازداشت و به زندان افکنده شد و از آن پس از سرگذشت او اطلاعی در دست نیست. وی هنگام کودتا در ایران بود. عده ای از علماء و دوستانش پیشنهاد کرده بودند مدتی در ایران بماند، ولی شیخ گفته بود: باید به کابل برگردم و هرچه بر سر سایر علما آمد من هم آن را پذیرا می شوم.
← تالیفات
۱. ↑ زندانیان روحانیت تشیع افغانستان، ص۵۲-۶۰.
منبع
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ ایران، برگرفته از مقاله «افشاری، محمدامین ».
...