محمداسماعیل بن محمدسمیع واحدالعین اصفهانی

[ویکی فقه] محمداسماعیل بن محمدسمیع واحدالعین اصفهانی، از فلاسفه و مدرّسین حکمت در اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است.
آخوند ملاّمحمّداسماعیل واحدالعین، فرزند محمّدسمیع، عالم فاضل، حکیم فیلسوف و عارف کامل، از فلاسفه و مدرّسین حکمت در اصفهان است. از افاضل شاگردان حکیم ملاّعلی نوری، و خود، در تدریس، خوش بیان و خوش تقریر بوده است. بسیاری از فضلاء و حکماء، از دست پروردگان او به شمار می روند؛ ازجمله حاج ملاهادی سبزواری که استاد را ذوالعیون می خوانده، و سال ها از محضر او مستفیض شده است. در تبیین و تدریسِ حکمت متعالیه ملاّصدرا استادی کم نظیر بوده، و به ایرادات مخالفان ملاّصدرا همچون شیخ احمد احسایی پاسخ هایی درخور داده است.صاحب عنوان، در روزهای آخر عمر به تهران عزیمت کرد، و در رکاب فتحعلی شاه به سلطانیّه رفت. در آن جا بیمار، و راهی گیلان شد، و در محرّم ۱۲۴۲ق در آن جا وفات یافت.
آثار و تالیفات
آثار و تالیفات ایشان عبارت اند از:۱. حاشیه بر اسفار؛۲. حاشیه بر شوارق الالهام؛
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۶، ص۱۴۴.
۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۶، ص۱۴۴.
...