محمداسماعیل بن محمدجعفر درکوشکی اصفهانی

[ویکی فقه] محمداسماعیل بن محمدجعفر درکوشکی اصفهانی، از اجلّه حکماء و مدرّسین اصفهان در اوایل قرن چهاردهم هجری بوده است.
حاج ملاّمحمّداسماعیل درکوشکی فرزند محمّدجعفر، حکیم فیلسوف، از اجلّه حکماء و مدرّسین اصفهان از شاگردان ملاّاسماعیل واحدالعین، میرزا حسن نوری، میرزا رضی لاریجانی، ملاّعبدالجواد خراسانی و دیگران بود، و شاگردان بسیاری از محضر او مستفیض شدند؛ ازجمله آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقایی، آقا سیّدابوالقاسم دهکردی که در شرح حال خود نوشته است: «علم حکمت را غالباً نزد حکیم متالّه، حاجی ملاّاسماعیل حکیم، ساکن در محلّه درب کوشک، خصوص اسفارِ آخوند ملاّصدرا در مدّت چهار سال نزد آن حکیم ماهر، قرائت کردی».
وفات
وفاتش در روز جمعه ۱۵ شوّال ۱۳۰۴ق روی داده است. مدفن ایشان در تخت فولاد، در جوار مرقد ملاّاسماعیل خواجویی است. در سنگ مزار او با این القاب از او یاد شده: «مرحوم مغفور مبرور، العالم الفاضل الکامل، زبده الحکماء المتالّهین، طایف بیت اللّه الحاج محمّداسماعیل غفرله».
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۵۲.
چندین جلد کتاب در کتابخانه های مختلف، تالیف محمّداسماعیل بن محمّدجعفر اصفهانی است که به احتمال قوی، همین ملاّمحمّداسماعیل درکوشکی است. این کتاب ها عبارت اند از:۱. جلوات ناصریّه، در توحید، به فارسی؛
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۵، ص۱۲۷.
...