[ویکی اهل البیت] ابراهیم بن حسین بن علی دنبلی آذربایجانی، معروف به حاج میرزا ابراهیم خوئی (شهید آذربایجان) از اکابر علما و دانشمندان مکتب تشیع بود. خوئی دانشمندی حکیم و علامه ای دقیق، جامع علوم عقلی و نقلی بود. خوئی در فقه و اصول و تفسیر و حدیث و هم در حکمت و کلام و منطق و عرفان و دیگر علوم متداوله متبحر و استاد بود. علامه خوئی دانشمندی متقی، پارسائی زاهد و سخاوتمندی ایثارگر بود و سرانجام هم در آخر عمر به فیض شهادت نائل گردید.
علامه خوئی از اکابر شاگردان شیخ مرتضای انصاری و سید حسین ترک بود. متجاوز از هجده سال از محضر این دو استاد بهره مند بود و با مراجعه به اساتید حکمت در تمام فنون علمی سرآمد اقران گردید. علامه خوئی از اساتید خود و همچنین شیخ محمد حسین کاظمینی و سبط کاشف الغطاء (شیخ مهدی مرحوم) اجازه اجتهاد و روایت داشت. این استاد شهید، در بخشش و گذشت و سخا، کرم و جوانمردی و وفا در عصر خویش کم نظیر بود، و قسمت زیادی از ثروت خداداد را در راه خیرات، صدقات جاریه، مصارف دینیه و کمک به مستمندان صرف نمود.
علامه امینی در شهداء الفضیله می نویسد: حاج میرزا ابراهیم خوئی در سال 1247 در شهرستان خوی متولد شد و در سال 1325 در جریان انقلاب مشروطیت به شهادت رسید. علامه امینی پس از شرحی از فضائل علمی و عملی و سجایای اخلاقی او اضافه می کند که: صبحدم ششم شعبان 1325 در حیاط خانه اش بود که ناگهان به سوی او تیر اندازی شد. او به راه خدا و راه دینداری و شرف و خدمات خردمندانه اش شهید راه حق گردید و از کشته شدن او مصیبت سهمگین به پیکر اسلام و مسلمین وارد شد، که جگر خداپرستان را خون نمود و در دژ دین شکاف انداخت. علامه اردوباری در رثای این شهید قصیدۀ آتشین سرود، و پس از شهادت پیکر خون آلود او به آرامگاه وی که در نجف اشرف تعیین شده بود مدفون گردید. خدایش او را با سالار شهیدان محشور کند.
علامه خوئی از اکابر شاگردان شیخ مرتضای انصاری و سید حسین ترک بود. متجاوز از هجده سال از محضر این دو استاد بهره مند بود و با مراجعه به اساتید حکمت در تمام فنون علمی سرآمد اقران گردید. علامه خوئی از اساتید خود و همچنین شیخ محمد حسین کاظمینی و سبط کاشف الغطاء (شیخ مهدی مرحوم) اجازه اجتهاد و روایت داشت. این استاد شهید، در بخشش و گذشت و سخا، کرم و جوانمردی و وفا در عصر خویش کم نظیر بود، و قسمت زیادی از ثروت خداداد را در راه خیرات، صدقات جاریه، مصارف دینیه و کمک به مستمندان صرف نمود.
علامه امینی در شهداء الفضیله می نویسد: حاج میرزا ابراهیم خوئی در سال 1247 در شهرستان خوی متولد شد و در سال 1325 در جریان انقلاب مشروطیت به شهادت رسید. علامه امینی پس از شرحی از فضائل علمی و عملی و سجایای اخلاقی او اضافه می کند که: صبحدم ششم شعبان 1325 در حیاط خانه اش بود که ناگهان به سوی او تیر اندازی شد. او به راه خدا و راه دینداری و شرف و خدمات خردمندانه اش شهید راه حق گردید و از کشته شدن او مصیبت سهمگین به پیکر اسلام و مسلمین وارد شد، که جگر خداپرستان را خون نمود و در دژ دین شکاف انداخت. علامه اردوباری در رثای این شهید قصیدۀ آتشین سرود، و پس از شهادت پیکر خون آلود او به آرامگاه وی که در نجف اشرف تعیین شده بود مدفون گردید. خدایش او را با سالار شهیدان محشور کند.
wikiahlb: محمدابراهیم_خوئی