محمد بهاری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عارف سالک، عالم ربانی، حکیم فرزانه، مجتهد عادل، فقیه نامدار، حضرت آیت الله شیخ محمد بهاری در خانواده ای اصیل و مذهبی چشم به جهان گشود. او فرزند میرزا محمّد بهاری، از ستارگان تابناک آسمان علم و عرفان است. بهاری در سال ۱۲۶۵ هـ . ق. در شهر بهار از توابع همدان متولد شد. حاج میرزا محمّد بهاری که مردی وارسته بود، دارای ۳ پسر به نام های: صادق، فرّخ و محمّد و یک دختر به نام خانم بود. همسر وی، زنی با ایمان بود. حاج میرزا محمد کاسب بود و وضعیت مالی نسبتاً خوبی داشت. از قراین و شواهد پیداست که او از راه خرید و فروش و کشاورزی، امرار معاش می کرد.

[ویکی شیعه] محمد بهاری (۱۲۶۵ـ۱۳۲۵ق)، عالم و عارف شیعه قرن سیزدهم و چهاردهم هجری و از شاگردان ملاحسینقلی همدانی است. تنها اثر باقیمانده از او تذکرة المتقین است که در بیان آداب سیر و سلوک، نوشته شده است.
بهاری فرزند میرزا محمد بهاری در ۱۲۶۵ق، در بهار همدان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به انجام رساند و برای تکمیل آن به بروجرد و نجف رفت و به درجه اجتهاد رسید.
او به علت بیماری و برای تغییر آب و هوا، نجف را ترک کرد و به ایران رفت. وی مدتی در مشهد به سر برد و سرانجام در ۱۳۲۵ق در زادگاهش درگذشت. مزارش در بهار همدان همواره زیارتگاه بوده و ساختمانی بر آن بنا شده است.

پیشنهاد کاربران

محمد بهاری از علماء و عرفا معاصر شیعه است.
محمد بهاری همدانی فرزند میرزامحمد در سال ۱۲۶۵قمری ( ۱۲۲۸ خورشیدی ) در شهر بهار چشم به جهان گشود. میرزا محمّد بهاری دارای ۳ پسر به نام های: صادق، فرّخ و محمّدحسین و یک دختر به نام خانم بود. میرزا محمّد کاسب بود و وضعیت مالی نسبتاً خوبی داشت. از قراین و شواهد پیداست که او از راه خرید و فروش و کشاورزی، امرار معاش می کرد. محمد در سی ودو سالگی با اخذ درجهٔ اجتهاد به نجف عازم شد. وی در نجف از همراهان ملا حسین قلی همدانی گردید و تا پایان حیات حسینقلی همراه وی بود. محمد در اواخر عمر به زادگاهش بهار برگشت و در سال ۱۳۲۵ قمری ( ۱۲۸۶ خورشیدی ) درگذشت.
...
[مشاهده متن کامل]

• تذکرةالمتقین
از مکتوبات محمد بهاری: "سالهاست که بر من بینوا صبحی گذشت و شامی؛ از کوی آن دلبر با وفا نه قاصدی نه پیامی، نه نامه ای نه سلامی! ندانم به این قالب بی روح صبر ایوب داده شده یا عمر نوح وعده شده! به بیداری انتظار می کشم خبری نمی شنوم میخوابم اثری نمی بینم هر طرف می روم به جایی نمی رسم از هر که می پرسم نشانی نمی یابم. . . از آن طرف هم آتش نمرودی هجران ءانا فانا در ازدیاد! چه کنم؟!"
• ملاجعفر
• میرزا محمود بروجردی
• ملا حسین قلی همدانی
• سید علی خامنه ای: محمد بهاری افزون بر کتاب تذکره المتقین، نوشته یا نوشته های دیگری نیز داشته.
• آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعه الی تصانیف الشیعه، از کتاب «منشآت» بهاری یاد می کند.
• شیخ لطیف بهاری
• سید علی قاضی
• سید جمال الدین گلپایگانی
بهاری در کتاب تذکرةالمتقین گفته است:
یعنی: خدا در دنیا تو را به من عطا کند. بگذار در روز جزا غلمان ( کنایه از نعمات بهشتی ) در بهشت التفات خود را از ما مضایقه کند. من چگونه دین و دلم را از تو دریغ کنم؛ در حالی که شیخ صنعان دینش را از یک دختر ترسا دریغ نداشت.
بیت ذیل نیز منسوب به اوست:
یعنی: ای زاهد مرا فریب مده، در آن دنیا ( قیامت ) آتشی نخواهد بود؛ ( بلکه ) کسانی که ( در آتش دوزخ ) می سوزند، آتش را از این جا ( با خود ) می برند.

محمد بهاری
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/محمد_بهاری

بپرس