[ویکی فقه] «محمد بن محمود طوسی» مولف کتاب «عجایب المخلوقات و غرائب الموجودات» از جمله نویسندگانی است که در نام دقیق آنها اختلاف شده است.
حاجی خلیفه ، مؤلف این کتاب را محمد بن محمود بن احمد طوسی سلمانی می داند. بیشتر فهرست نویسان او را احمد طوسی خوانده و نام پدربزرگ را به جای نوه اش آورده اند. وی با آن که منسوب به طوس است ولی ظاهرا اهل همدان است و از مطالبی که درباره همدان در کتاب عجایب المخلوقات خود آورده می توان به این نتیجه رسید که یا شهر همدان مولد و محل رشد و نمو او بوده یا مدتی از عمر خود را در این شهر گذرانده و از این شهر سفری نیز به اصفهان کرده است. طوسی شاهد خراب کردن طاق ایوان سوری در قلعه ابیص همدان بوده است و می گوید که «مدت پنجاه سال از آن سنگهای مربع برمی کشیدند و می بردند و آن دلیل است بر بزرگی همت بانی آن طاق». با خواندن این شرح شکی برای ما باقی نمی ماند که پنجاه سال از عمر مولف مسلما در همدان گذشته است. وی همزمان با رکن الدین طغرل بن ارسلان شاه از سلجوقیان عراق بوده و کتاب خود رابه وی اهدا کرده است. طوسی مسلمانی معتقد و ظاهرا شافعی بوده است. وی با کتاب سر و کار داشته و اهل مطالعه و تحقیق بوده است. وی همچنین از علم طب اطلاع داشته و به معالجه مرضی می پرداخته است. گاهی از مطالعات بالینی خود نیز در عجایب المخلوقات شرحی نوشته است. طوسی به فلاسفه و حکما می تازد و ایشان را به چشم حقارت می نگرد.
آثار
از طوسی تنها دو کتاب به دست آمده است: ۱- « دستور اصول الخواص » در مداواهای نادر؛ ۲- عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات .
منبع
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
حاجی خلیفه ، مؤلف این کتاب را محمد بن محمود بن احمد طوسی سلمانی می داند. بیشتر فهرست نویسان او را احمد طوسی خوانده و نام پدربزرگ را به جای نوه اش آورده اند. وی با آن که منسوب به طوس است ولی ظاهرا اهل همدان است و از مطالبی که درباره همدان در کتاب عجایب المخلوقات خود آورده می توان به این نتیجه رسید که یا شهر همدان مولد و محل رشد و نمو او بوده یا مدتی از عمر خود را در این شهر گذرانده و از این شهر سفری نیز به اصفهان کرده است. طوسی شاهد خراب کردن طاق ایوان سوری در قلعه ابیص همدان بوده است و می گوید که «مدت پنجاه سال از آن سنگهای مربع برمی کشیدند و می بردند و آن دلیل است بر بزرگی همت بانی آن طاق». با خواندن این شرح شکی برای ما باقی نمی ماند که پنجاه سال از عمر مولف مسلما در همدان گذشته است. وی همزمان با رکن الدین طغرل بن ارسلان شاه از سلجوقیان عراق بوده و کتاب خود رابه وی اهدا کرده است. طوسی مسلمانی معتقد و ظاهرا شافعی بوده است. وی با کتاب سر و کار داشته و اهل مطالعه و تحقیق بوده است. وی همچنین از علم طب اطلاع داشته و به معالجه مرضی می پرداخته است. گاهی از مطالعات بالینی خود نیز در عجایب المخلوقات شرحی نوشته است. طوسی به فلاسفه و حکما می تازد و ایشان را به چشم حقارت می نگرد.
آثار
از طوسی تنها دو کتاب به دست آمده است: ۱- « دستور اصول الخواص » در مداواهای نادر؛ ۲- عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات .
منبع
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
wikifeqh: محمد_بن_محمود_طوسی