محمد بن محمد بزازی کردری بریقینی خوارزمی

[ویکی فقه] محمد بن محمد بن شهاب بن یوسف کَردَریِ بریقینیِ خوارزمی بزّازی ، ملقب به حافظ الدین، فقیه و اصولی حنفی قرن نهم بود.
اصل او از کَرْدَر از توابع خوارزم است. مدتی در شبه جزیره کریمه و نواحی بلغار اقامت کرد و سپس به دیار خویش بازگشت، در سفر بعد به روم رفت و مقیم آن جا شد. در دوران اقامت در روم با فَناری به بحث پرداخت و در فروع بر او برتری یافت؛ اما در اصول مغلوب وی شد. او در اواسط رمضان ۸۲۷ در مکه از دنیا رفت.
شهرت اجتماعی محمد بن محمد بزازی
بزازی اصول و فروع را بر مبنای مذهب ابو حنیفه نزد پدر خویش آموخت. شهرت اجتماعی او بیش تر به جهت فتوایی است که به کفر امیر تیمور داد، و همین موضوع موجب گریز او از قلمرو حکومت تیمور شد.
آثار مهم محمد بن محمد بزازی
← الفتاوی البزازیة یا الجامع الوجیز
...