[ویکی فقه] بخاری، محمدبن مبارکشاه، شمس الدین محمدبن مبارکشاه از حکمای قرن هشتم است.
ایشان شارح حکمة العین است، آگاهی ما از او از راه همین شرح و چند اثر دیگر اوست.
از آن جا که در شرح خود بر حکمة العین تألیف دبیران کاتبی قزوینی، بیشتر حواشی قطب الدین شیرازی بر آن کتاب را آورده و از وی با تعبیراتی چون «رَحِمَهُاللّه» یاد کرده است، باید کتاب را پس از وفات قطب شیرازی (۷۱۰) تألیف کرده باشد.
از طرفی نسخه ای از این شرح به خط یکی از شاگردان میر سیّد شریف جرجانی موجود است که تاریخ کتابت آن ۷۹۵ است.
بنابراین، دوران زیست و شکوفایی علمی او در قرن هشتم بوده و در طبقه شاگردان قطب شیرازی و علاّ مة حلّی قرار داشته است.
احمدبن مبارکشاه از فضلای مصر که در ۸۰۶ در قا ] هره به دنیا آمد و در ۸۶۲ درگذشته هیچگونه نسبتی با میرک بخاری ندارد و از تاریخ ولادت و مرگ او نمی توان در این باب کمک گرفت.
از محل زندگی و استادان او نیز اطلاعی نداریم.
← علت نگارش حکمة العین
(۱) محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۲) ابن سینا، دانش نامة علائی، چاپ احمد خراسانی، تهران ۱۳۶۰ ش.
(۳) ابن سینا، الشفاء، الریاضیات، ج ۱، چاپ ابراهیم مدکور، چاپ افست قم ۱۴۰۵.
(۴) ابن سینا، منطق المشرقیین، قاهره ۱۳۲۸/۱۹۱۰.
(۵) ایران مجلس شورای ملی، فهرست کتابخانة مجلس شورای ملی، ج ۵، تألیف عبدالحسین حائری، تهران ۱۳۴۵ ش، ج ۱۶، تحریر و چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۴۸ ش.
(۶) محمدبن مبارکشاه بخاری، شرح حکمة العین، با مقدمه و تصحیح جعفر زاهدی، تهران ۱۳۵۳ ش.
(۷) مصطفی بن عبدالله حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب والفنون، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
(۸) دانشگاه تهران، کتابخانه مرکزی، فهرست نسخه های خطی کتابخانة مرکزی دانشگاه تهران، نگارش محمدتقی دانش پژوه، تهران، ج ۸، ۱۳۳۹ ش، ج ۱۰، ۱۳۴۰ ش، ج ۱۵، ۱۳۴۵ ش.
(۹) محمدبن عبدالرحمن سخاوی، الضّوءُ اللّامِع، قاهره (بی تا).
(۱۰) یوسف الیان سرکیس، معجم المطبوعات العربیة والمعربة، قاهره ۱۳۴۶/۱۹۲۸، چاپ افست قم ۱۴۱۰.
(۱۱) حسن بن یوسف علاّ مه حِلّی، ایضاح المقاصد من حکمة عین القواعد، چاپ علینقی منزوی، تهران ۱۳۳۷ ش.
(۱۲) محمودبن مسعود قطب الدین شیرازی، درة التاج، بخش ۱، چاپ محمد مشکوة، تهران ۱۳۶۵ ش؛
ایشان شارح حکمة العین است، آگاهی ما از او از راه همین شرح و چند اثر دیگر اوست.
از آن جا که در شرح خود بر حکمة العین تألیف دبیران کاتبی قزوینی، بیشتر حواشی قطب الدین شیرازی بر آن کتاب را آورده و از وی با تعبیراتی چون «رَحِمَهُاللّه» یاد کرده است، باید کتاب را پس از وفات قطب شیرازی (۷۱۰) تألیف کرده باشد.
از طرفی نسخه ای از این شرح به خط یکی از شاگردان میر سیّد شریف جرجانی موجود است که تاریخ کتابت آن ۷۹۵ است.
بنابراین، دوران زیست و شکوفایی علمی او در قرن هشتم بوده و در طبقه شاگردان قطب شیرازی و علاّ مة حلّی قرار داشته است.
احمدبن مبارکشاه از فضلای مصر که در ۸۰۶ در قا ] هره به دنیا آمد و در ۸۶۲ درگذشته هیچگونه نسبتی با میرک بخاری ندارد و از تاریخ ولادت و مرگ او نمی توان در این باب کمک گرفت.
از محل زندگی و استادان او نیز اطلاعی نداریم.
← علت نگارش حکمة العین
(۱) محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۲) ابن سینا، دانش نامة علائی، چاپ احمد خراسانی، تهران ۱۳۶۰ ش.
(۳) ابن سینا، الشفاء، الریاضیات، ج ۱، چاپ ابراهیم مدکور، چاپ افست قم ۱۴۰۵.
(۴) ابن سینا، منطق المشرقیین، قاهره ۱۳۲۸/۱۹۱۰.
(۵) ایران مجلس شورای ملی، فهرست کتابخانة مجلس شورای ملی، ج ۵، تألیف عبدالحسین حائری، تهران ۱۳۴۵ ش، ج ۱۶، تحریر و چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۴۸ ش.
(۶) محمدبن مبارکشاه بخاری، شرح حکمة العین، با مقدمه و تصحیح جعفر زاهدی، تهران ۱۳۵۳ ش.
(۷) مصطفی بن عبدالله حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب والفنون، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
(۸) دانشگاه تهران، کتابخانه مرکزی، فهرست نسخه های خطی کتابخانة مرکزی دانشگاه تهران، نگارش محمدتقی دانش پژوه، تهران، ج ۸، ۱۳۳۹ ش، ج ۱۰، ۱۳۴۰ ش، ج ۱۵، ۱۳۴۵ ش.
(۹) محمدبن عبدالرحمن سخاوی، الضّوءُ اللّامِع، قاهره (بی تا).
(۱۰) یوسف الیان سرکیس، معجم المطبوعات العربیة والمعربة، قاهره ۱۳۴۶/۱۹۲۸، چاپ افست قم ۱۴۱۰.
(۱۱) حسن بن یوسف علاّ مه حِلّی، ایضاح المقاصد من حکمة عین القواعد، چاپ علینقی منزوی، تهران ۱۳۳۷ ش.
(۱۲) محمودبن مسعود قطب الدین شیرازی، درة التاج، بخش ۱، چاپ محمد مشکوة، تهران ۱۳۶۵ ش؛
wikifeqh: محمد_بن_مبارک_شاه_بخاری