محمد بن عمر بحرق

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بَحْرَقْ، جمال الدین محمدبن عمربن مبارک بن عبداللّه بن علی حِمْیَری حَضْرمی شافعی، عالم و صوفی عربستان جنوبی است.
در ۸۶۹ در سَیْوون به دنیا آمد.پس از تحصیل در عدن و زَبِید، چندی قاضی شِحْر شد و سپس در عدن اقامت گزید و توجه و عنایت حاکم آن، امیر مَرجان را به خود جلب کرد.پس از مرگِ امیرمرجان در ۹۲۷، به هند رفت و در آن جا از حمایت مظفرشاه سلطان گجرات برخوردار شد.اما پس از اندک مدتی ناچار به ترک دربار شد و در ۹۳۰ در احمدآباد هند، شاید به سبب مسمومیت، درگذشت.
آثار
تألیفات بسیار متعدد او هم شامل موضوعات دینی و هم غیردینی است.آثار وی که به نظر می آید ابتکاری باشند، عبارت اند از:مَوَاهِب القدّوس فی مَناقب ابن العَیْدَروس حلیة البَنَات والبَنِین فی ما یحتاج الیه من امرالدین؛ عِقْدالدُرَرِ فی الایمان بالقضاءِ والقدر؛ العِقْد الثَّمین فی اِبطال القول بالتقبیح والتحسین؛ التَّبصرة الاحَمدیّة فی السیرة النبویّة؛ ترتیب السّلوک الی ملک الملوک؛ قصیدة العُرْوة الوثیقة (الوُثْقی)، با شرح الحدیقة الانیقة.تلخیصها: الاسرارالنبویة، ملخّص الاذْکار النَوَویة، یعنی حِلیة الابرار؛ ذَخیرة الاِخْوان، ملخّص کتاب الاستغناء بالقرآن (؟)؛ مُتْعَة الاسماع، ملخّص الاِمتاع فی اَحکام السَّماع، تألیف اَدْفُوی؛ کتاب الاوائلِ عسکری؛ المَقاصد الحَسَنَة سخاوی ؛ الترغیب و الترهیب مُنْذری.شروح: العقیدة الشافعیّة، شرح قصیدة مشهور یافعی؛ تحفة الاحباب و طرفة الاصحاب، شرح مُلْحَة الاِعراب حریری؛ نشرالعَلَم فی شرح لامیَّة العجم . ؛ شرح لامیَّة الافعال ابن مالک رسالات کوچکتری نیز در ریاضیات و نجوم و طب دارد.نمونه هایی از اشعارش را عیدروس و سَقّاف آورده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس