محمد بن علی ابن حماد صنهاجی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ حَمّاد، یا ابن حَمّادو، ابوعبدالله محمد بن علی بن حَمّاد بن عیسی بن ابی بکر صنهاجی، شاعر ، فقیه ، محدث، مورخ و قاضی بربر (د ۶۲۸ق/۱۲۳۱م) می باشد.
وی منسوب به قبیله بنی حمّاد، از طوایف بربر و اهل روستای حمزه نزدیک قلعه حماد بود.
زندگی نامه
او در قلعه حماد که از مراکز علم محسوب می شد به تحصیل دانش پرداخت، و پس از چندی به بجایه رفت و نزد شیخ ابومدین به فراگیری دانش های متداول مشغول گردید.
اساتید
ابن حماد در کتاب برنامج خود اشاره کرده که نزد ابومدین کتاب المقصد الاسنی فی شرح اسماء الله الحسنی را از آغاز تا انجام خوانده است. وی آهنگ آن داشت که مجالس ِ درس استاد را به صورت کتابی تدوین کند، اما ابومدین او را از این امر بازداشت. غبرینی سال این واقعه را ۵۳۱ق دانسته است، اما وفات ابن حماد را در ۶۲۸ق ضبط کرده است. از این رو مطلب چندان موجه نمی نماید و ناگزیر تاریخ یکی از این دو حادثه اشتباه است. وگرنه عمر او را بایستی بیش از صد سال بدانیم.ابن حمّاد آنگاه کتاب موطّأ را نزد قاضی ابومحمد عبدالحق ازدی اشبیلی فرا گرفت و از او روایت کرد. استادان دیگرش قاضی ابوعلی مسیلی، قاضی میمون بن جباره، ابوالعباس بن مبشر و کسان دیگر بودند که در قلعه و الجزایر و تلمسان و دیگر شهرهای مغرب نزد آنان دانش اندوخت؛ به گونه ای که در علوم قرآنی ، حدیث ، اصول و نحو زبر دست شد و شهرت فراوان یافت.
شاگردان
...

پیشنهاد کاربران

بپرس