محمد بن عبدالباقی بخاری

[ویکی فقه] بخاری، محمدبن عبدالباقی مؤلف عربی نویس و خطیب حنفی مذهب قرن دهم بوده است.
بخاری، محمدبن عبدالباقی (ابوالمعالی علاءالدین محمدبن عبدالباقی البخاری المکّی)، مؤلف عربی نویس و خطیب حنفی مذهب قرن دهم.
از زندگیش گزارش جامعی در دست نیست، جز این که سالها در مسجد نبوی مدینهخطیب جمعه بوده است.
آثار بخاری
تنها اثر وی، الطرازالمنقوش فی محاسن الحبوش درباره پناه دادن حبشیان و نجاشی به مسلمانان مهاجر در شرایط سخت و دفاع از آنان در برابر مشرکان است.
مسلمانان مکه و مدینه همواره به این موضوع توجه، و از آن با سپاس و تقدیس یاد کرده اند. الهام بخش او در نوشتن این کتاب، دو اثر سیوطی به نامهای رفع شأن الحبشیان و ازهارالعروش فی اخبارالحبوش بود.
بخاری این کتاب را در ۹۹۱، زمانی که خطیب مدینه بود نوشت و آن را به شریف مکّه، سید حسین بن حسن، تقدیم کرد.
این کتاب مقدمه، خاتمه و چهار باب دارد. در مقدمه سبب تألیف کتاب و نژاد حبشیان و در بابهای کتاب به ترتیب فضیلت حبشیان، نجاشی و فضایل او، صحابیان حبشی و ادیبان حبشی آمده است.
خالدالرّیان در معرفی نسخه ای از الطّراز المنقوش گفته است که این کتاب به نام نُزهة الناظر و سَلْوَة الخاطر و عقدالفرائد فیما نظم من الفوائد نیز خوانده شده است.
فؤاد سیّد، علاوه بر نسخه خالدالرّیان، به دو نسخه دیگر اشاره کرده که یکی از آن ها در کتابخانه دانشگاه آمریکایی بیروت موجود است.
محمد اسعد طلس نیز نسخه ای را معرفی کرده که در ۹۹۷، شش سال پس از تألیف اثر، کتابت شده است.
الطّراز المنقوش را وایس وایلر، به آلمانی برگردانده (هانوور ۱۹۲۴) که قسمتهایی از آن در (فهرست نسخ خطی شرقی کتابخانه بودلیان) آمده است.
همچنین نورالدین حلبی، الطّراز المنقوش را تلخیص، و با افزودن مطالبی برآن، کتابی به نامِ اعلام الطّراز لمنقوش فی محاسن الحبوش تألیف کرده است.
این کتاب مقدمه، نتیجه و سه باب دارد که خالدالریّان نسخه ای از آن را معرفی کرده و احتمال قوی داده است که به خط خود مؤلف باشد.
این کتاب در ۱۳۰۷ در قاهره به چاپ رسیده است.