محمد اقازاده خراسانی

وی در ۳۰ سالگی و حضور در کلاس های اساتید آن دوران شهر نجف اشرف، به دستور پدر به مشهد رفت. وی در چند سالی که در نجف زندگی می کرد، توانسته بود از اساتید دینی بزرگی همچون محمدکاظم آخوند خراسانی ( پدر ) استفاده کند. زمانی که به مشهد آمد، به تدریس دروس فقه و اصول پرداخت و شاگردان زیادی پرورش داد که از مهم ترین این شاگردان می توان به محمد کاظم مهدوی دامغانی و مجتبی قزوینی، برادرش شیخ هاشم قزوینی همچنین هادی کدکنی اشاره کرد.
وی در طول سال هایی که در مشهد زندگی می کرد، در کنار فعالیت های سیاسی، تدریس در حوزه و پرورش طلاب؛ ریاست حوزه علمیه خراسان را نیز بر عهده داشت.
در سال ۱۳۰۴ نمایندهٔ مردم سبزوار در مجلس مؤسسان بود.
ژرژ آقابکوف جاسوس نامدار روسیه در کتاب خاظراتش در باره آقازاده نوشته است که سازمان جاسوسی روسیه برای شکستن تحریم تجاری که به تازگی توسط دولت ایران بر علیه روسیه وضع شده بود، با پرداخت رشوه به آقازاده او را تبدیل به یکی از دوستان روسیه می کند بنابراین آقازاده عده زیادی از تجار را ترغیب کرد تا به دولت ایران برای از سرگیری دوباره روابط تجاری با روسیه فشار بیاورند. او در این کار به قدری جلو رفت که حتی منجر به بیانه تجار در اعتراض به کندی مذاکرات ایران و روسیه شد
از جمله فعالیت های وی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• مخالفت با سلطنت رضاخان
• حمایت از مخالفت علمای اصفهان با رژیم و سیاست های آن
• انتقاد به دولت وقت دربارهٔ وام گرفتن از دولت های خارجی
• مقابله با حزب دموکرات مشهد
• حضور در قیام مسجد گوهرشاد که باعث شد رضا خان ایشان را به یزد تبعید کند
برای وی از سوی دادگاه نظامی حکم اعدام صادر شد که با اعتراض علمای عراق به اقامت اجباری در تهران تقلیل یافت.
خراسانی در سال ۱۳۱۶ درگذشت و پیکرش در باغ طوطی ( صحن شاه عبدالعظیم ) به خاک سپرده شد.
برخی افراد اعتقاد دارند که آقازاده توسط نیروهای رضاشاه به قتل رسیده و کشته شده است. یکی از این افراد روح الله خمینی است که عقیده دارد آقازاده را کشته اند: ««علماى مشهد را همه را اسیر کردند، آوردند تهران. . . آقازاده بزرگ که از علماى درجه یک بزرگ بود با پاسبان توى خیابان مى بردندش محاکمه. آخرش هم کشتند. »