محصولات نیمه ساخته ریخته گری محصولاتی هستند که در بیشتر کارخانه های فولاد ساخته می شوند و نیاز به فرآوری پیش از رسیدن به محصول پایانی دارند. این محصولات شامل شمش، شمشال ( بیلت ) ، شمشه، تختال ( اسلب ) و ورق است.
شمش[ ۱] ( به انگلیسی: Ingot ) به قالب های کوچکتر فلزات باطول کمتر از ۲ متر گفته می شود که برای طلا و مس و آلومینیوم و نمونه های آزمایشگاهی کاربرد زیادی دارد. سطح مقطع آن ذوزنقه ای است.
شمشال[ ۲] ( به انگلیسی: Billet ) از فراورده های میانی نورد فولاد است که سطح مقطع آن کوچک تر از ۲۳۰ سانتیمتر مربع است. سطح مقطع آن دایره یا مربع با عرض کمتر از ۱۵ سانتیمتر می باشد. از شمشال بیشتر برای تولید میلگرد و سیم استفاده می شود.
شمشه[ ۳] ( به انگلیسی: Bloom ) به شمشال خیلی شبیه است و در واقع اگر عرض بیلت ( شمشال ) بیش از ۱۵ سانتیمتر و سطح مقطع آن بزرگتر از ۲۳۰ سانتیمتر مربع باشد آنرا شمشه می گوییم. از بلوم برای ساخت ریل، تیر آهن، قوطی و … استفاده می شود.
تَختال[ ۴] [ ۵] ( به انگلیسی: Slab ) قطعه ای مکعب مستطیل از فولاد معمولاً به ضخامت ۲۳۰ میلیمتر و عرض ۱٫۲۵ متر و طول ۱۲ متر است. تختال یکی از محصولات میانی برخی کارخانه های فولادسازی است که از آن برای تولید فولاد ورق استفاده می شود. بسیاری از محصولات تخت فولادی مانند ورق سیاه، ورق روغنی، ورق گالوانیزه و تسمه ای که در بازار می بینید، از انجام یک سلسله عملیات روی اسلب یا تختال ساخته شده اند. اسلب فولادی که به آن تختال هم گفته می شود، یکی از مقاطع فلزی نیمه تمام و پرداخت نشده ای است که سطح مقطع مستطیل شکل آن در ابعاد گوناگونی تولید می شود اما مهمترین و پرکاربردترین آنها ابعاد ۱۲۵۰*۲۳۰ میلی متر است. شمش تختال به عنوان ماده اولیه برای تولید تسمه، لوله درزدار، کویل و ورق های فولادی مورد استفاده قرار می گیرد و طول این محصول ۱۲ متر است. اسلب فولادی در مقابل بیلت فولادی قرار دارد و تفاوت آنها در شکل و کاربرد بعدی آنها در تولید محصولات است. به گونه ای بیلت فولادی سطح مقطع مربعی یا دایره ای دارد و برای تولید مقاطع طویل بکار میرود در حالیکه اسلب یا تختال مقطعی مستطیلی دارد، و همانطور که گفته شد برای تولید محصولات تخت استفاده می شود.
جنس تختال یا اسلب فولادی چیست؟
تختال ها معمولا از فولادهای کربنی ساخته می شوند. اما از فولاد ضد زنگ هم برای ساخت این محصول استفاده می شود. در کل اسلب ها جنس های مختلفی دارند. اما در بیشتر آن ها عناصر آهن، کروم، مس، منگنز، مولیبدن، نیکل و سیلسیوم وجود دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشمش[ ۱] ( به انگلیسی: Ingot ) به قالب های کوچکتر فلزات باطول کمتر از ۲ متر گفته می شود که برای طلا و مس و آلومینیوم و نمونه های آزمایشگاهی کاربرد زیادی دارد. سطح مقطع آن ذوزنقه ای است.
شمشال[ ۲] ( به انگلیسی: Billet ) از فراورده های میانی نورد فولاد است که سطح مقطع آن کوچک تر از ۲۳۰ سانتیمتر مربع است. سطح مقطع آن دایره یا مربع با عرض کمتر از ۱۵ سانتیمتر می باشد. از شمشال بیشتر برای تولید میلگرد و سیم استفاده می شود.
شمشه[ ۳] ( به انگلیسی: Bloom ) به شمشال خیلی شبیه است و در واقع اگر عرض بیلت ( شمشال ) بیش از ۱۵ سانتیمتر و سطح مقطع آن بزرگتر از ۲۳۰ سانتیمتر مربع باشد آنرا شمشه می گوییم. از بلوم برای ساخت ریل، تیر آهن، قوطی و … استفاده می شود.
تَختال[ ۴] [ ۵] ( به انگلیسی: Slab ) قطعه ای مکعب مستطیل از فولاد معمولاً به ضخامت ۲۳۰ میلیمتر و عرض ۱٫۲۵ متر و طول ۱۲ متر است. تختال یکی از محصولات میانی برخی کارخانه های فولادسازی است که از آن برای تولید فولاد ورق استفاده می شود. بسیاری از محصولات تخت فولادی مانند ورق سیاه، ورق روغنی، ورق گالوانیزه و تسمه ای که در بازار می بینید، از انجام یک سلسله عملیات روی اسلب یا تختال ساخته شده اند. اسلب فولادی که به آن تختال هم گفته می شود، یکی از مقاطع فلزی نیمه تمام و پرداخت نشده ای است که سطح مقطع مستطیل شکل آن در ابعاد گوناگونی تولید می شود اما مهمترین و پرکاربردترین آنها ابعاد ۱۲۵۰*۲۳۰ میلی متر است. شمش تختال به عنوان ماده اولیه برای تولید تسمه، لوله درزدار، کویل و ورق های فولادی مورد استفاده قرار می گیرد و طول این محصول ۱۲ متر است. اسلب فولادی در مقابل بیلت فولادی قرار دارد و تفاوت آنها در شکل و کاربرد بعدی آنها در تولید محصولات است. به گونه ای بیلت فولادی سطح مقطع مربعی یا دایره ای دارد و برای تولید مقاطع طویل بکار میرود در حالیکه اسلب یا تختال مقطعی مستطیلی دارد، و همانطور که گفته شد برای تولید محصولات تخت استفاده می شود.
جنس تختال یا اسلب فولادی چیست؟
تختال ها معمولا از فولادهای کربنی ساخته می شوند. اما از فولاد ضد زنگ هم برای ساخت این محصول استفاده می شود. در کل اسلب ها جنس های مختلفی دارند. اما در بیشتر آن ها عناصر آهن، کروم، مس، منگنز، مولیبدن، نیکل و سیلسیوم وجود دارد.
