محافظه کاری

رویکردی در قبال امر حکومت و هوادار حفظ نهادهای موجود. برخی از حزب های سیاسی غرب، از قبیل حزب محافظه کار انگلستان، حزب جمهوری خواه ایالات متحد امریکا، حزب دموکرات مسیحی آلمان، و حزب های لیبرال استرالیا، معرّف آن اند. محافظه کاری صریحاً مکتبی عمل گراست که هیچ گونه اصول و آموزه ای را مقدّس نمی داند، اما عموماً بر سرمایه داری آزاد، حداقل مداخلۀ دولت در اقتصاد پای بندی استوار به قانون و نظم، و اهمیت سنّت های ملی تأکید دارد. در انگلستان، محافظه کاری نوزیر نفوذ ایدئولوژیک تاچریسمهر چه تندروتر شده است و با حمله به نهادهای ریشه دار و پابرجا، اقتصادهای مبتنی بر بازار آزاد را تبلیغ و ترویج می کند. این اصطلاح را در اصل بروکهبه عنوان ایدئولوژی ای مطرح کرد که متضمن احتیاط در جداشدن از ریشه های تاریخی یک جامعه، یا تغییر سنت ها و نهادهای موروثی آن است. محافظه کاری در این شکل اندام وار شامل وفاداری به سنت، جامعه، سلسله مراتب قدرت، پدرسالاری خیرخواهانه، و اطاعت طبقات فرودست است. اما محافظه کاری می تواند به معنای ایدئولوژی آسانگیر و فردگرایی آزاد و فارغ بال نیز باشد که بر مسئولیت فردی، بازار آزاد، قانون و نظم، و به حداقل رساندن نقش حکومت تأکید می کند و برای جمع، سنت، و خیرخواهی نقشی حاشیه ای قایل است. این دو معیار را در نظر و عمل به سختی می توان آشتی داد.