محاصره موگیلف یک نبرد محاصره ای سه هفته ای در ماه ژوئیه سال ۱۹۴۱ بین نیروهای آلمان و شوروی در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود که در جریان نبرد اسمولنسک به وقوع پیوست. این نبرد هنگامی به پا شد که نیروهای زرهی ورماخت در مراحل نخستین عملیات بارباروسا با پیشروی سریع خود را به رود دنیپر رساندند. نیروهای تحت امر ارتشبد هاینتس گودریان در گروه زرهی ۲ با گذر از دو طرف شمالی و جنوبی شهر موگیلف، یکی از نقاط مستحکم دفاعی ارتش سرخ در مجاورت رود دنیپر، نیروهای مدافع ارتش سیزدهم شوروی را در این ناحیه به محاصره انداختند. کار انهدام این محاصره به نیروهای پیاده نظام مشتکل از چهار لشکر سپاه ۷ ارتش دوم ورماخت سپرده شد. پاکسازی این ناحیه و تصرف شهر موگیلف تا روز ۲۷ ژوئیه به پایان رسید که به اسارت حدود ۳۵ هزار تن از نیروهای ارتش سرخ انجامید. مقاومت نیروهای شوروی در این ناحیه پیشروی بخشی از نیروهای آلمانی را برای حدود یک هفته به تأخیر انداخت.
فرمان شماره ۲۱ پیشوا به عنوان تأیید نهایی طرح عملیاتی بارباروسا با صدور در ۱۸ دسامبر سال ۱۹۴۰، با وجود اشاره به اهداف جغرافیایی متعدد از جمله مسکو، یه روشنی هدف نهایی عملیات ورماخت را انهدام توان نظامی شوروی دانسته بود. [ ۱] بر اساس این طرح گروه ارتش مرکز بار اصلی تهاجم آلمان به شوروی را عهده دار بود. [ ۲]
عملیات بارباروسا روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ با گذر نیروهای فیلدمارشال فدر فن بک از خط مرزی آغاز شد. [ ۳] آغاز تهاجم آلمان هرج و مرج شدیدی بین نیروهای ارتش سرخ ایجاد نمود و ساختار فرماندهی جبهه غربی شوروی تقریباً از همان ابتدا تا حدود زیادی از کار افتاد. بیشتر نیروهای ارتش های سوم، چهارم و دهم جبهه غربی شوروی که در جانب غربی منطقه محدب بیاویستوک متمرکز شده بودند، در بین مسیر پیشروی دو گروه زرهی ۲ و ۳ ورماخت قرار گرفتند. [ ۴] ضد حملات جبهه غربی شوروی بدون برخورداری از ارتباطات مؤثر، پوشش هوایی، پشتیبانی تدارکاتی و تسلیحات مدرن[ ۳] و با گرفتاری به ناتوانی در آماده سازی و جهت دهی مناسب، با وجود تحمل خسارات و تلفات سنگین، بی تأثیر بود و آشفتگی حاکم بر نیروهای این جبهه اکثر اقدامات مقابله ای توسط آن را محکوم به شکست می ساخت. [ ۵] در نهایت روز ۲۸ ژوئن مینسک تصرف گردید و روز بعد طلایه داران دو گروه زرهی با الحاق به یکدیگر حلقه محاصره را در حومه شرقی مینسک در ۳۰۰ کیلومتری عمق خاک شوروی بستند[ ۶] تا سه ارتش میدانی شوروی را به دام بیندازند. [ ۷] محاصره کاملاً موفقیت آمیز نبود و بخش هایی از نیروهای جبهه غربی شوروی قادر شدند به سمت شرق عقب بنشینند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرمان شماره ۲۱ پیشوا به عنوان تأیید نهایی طرح عملیاتی بارباروسا با صدور در ۱۸ دسامبر سال ۱۹۴۰، با وجود اشاره به اهداف جغرافیایی متعدد از جمله مسکو، یه روشنی هدف نهایی عملیات ورماخت را انهدام توان نظامی شوروی دانسته بود. [ ۱] بر اساس این طرح گروه ارتش مرکز بار اصلی تهاجم آلمان به شوروی را عهده دار بود. [ ۲]
عملیات بارباروسا روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ با گذر نیروهای فیلدمارشال فدر فن بک از خط مرزی آغاز شد. [ ۳] آغاز تهاجم آلمان هرج و مرج شدیدی بین نیروهای ارتش سرخ ایجاد نمود و ساختار فرماندهی جبهه غربی شوروی تقریباً از همان ابتدا تا حدود زیادی از کار افتاد. بیشتر نیروهای ارتش های سوم، چهارم و دهم جبهه غربی شوروی که در جانب غربی منطقه محدب بیاویستوک متمرکز شده بودند، در بین مسیر پیشروی دو گروه زرهی ۲ و ۳ ورماخت قرار گرفتند. [ ۴] ضد حملات جبهه غربی شوروی بدون برخورداری از ارتباطات مؤثر، پوشش هوایی، پشتیبانی تدارکاتی و تسلیحات مدرن[ ۳] و با گرفتاری به ناتوانی در آماده سازی و جهت دهی مناسب، با وجود تحمل خسارات و تلفات سنگین، بی تأثیر بود و آشفتگی حاکم بر نیروهای این جبهه اکثر اقدامات مقابله ای توسط آن را محکوم به شکست می ساخت. [ ۵] در نهایت روز ۲۸ ژوئن مینسک تصرف گردید و روز بعد طلایه داران دو گروه زرهی با الحاق به یکدیگر حلقه محاصره را در حومه شرقی مینسک در ۳۰۰ کیلومتری عمق خاک شوروی بستند[ ۶] تا سه ارتش میدانی شوروی را به دام بیندازند. [ ۷] محاصره کاملاً موفقیت آمیز نبود و بخش هایی از نیروهای جبهه غربی شوروی قادر شدند به سمت شرق عقب بنشینند. [ ۸]
wiki: محاصره موگیلف