نبرد نخست اسمولِنسک ( به آلمانی: Kesselschlacht bei Smolensk، «نبرد محاصره ای اسمولنسک»؛ به روسی: Смоленская стратегическая оборонительная операция، «عملیات راهبردی دفاعی اسمولنسک» ) نبردی دوماهه در جریان مرحله دوم عملیات بارباروسا در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود.
این نبرد در پی یورش نیروهای زرهی ورماخت برای محاصرهٔ قوای ارتش سرخ شوروی پیرامون شهر اسمولنسک از اوایل ماه ژوئیه تا اوایل ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱ در ۷۰۰ کیلومتری عمق خاک شوروی و ۴۰۰ کیلومتری غرب مسکو به وقوع پیوست. پیشتر، از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ گروه ارتش مرکز ورماخت با تهاجمی غافلگیرکننده دربرابر دفاع ضعیف و نامنظم ارتش سرخ، طی دو هفته پیشروی برق آسایی کرده و با انهدام تقریبی جبههٔ غربی شوروی در مجاورت مرز، آسیب های زیادی در نبردهای اطراف مینسک به آن زده بود.
در ادامهٔ عملیات به سمت شرق، اگرچه شوروی ارتش های ذخیرهٔ راهبردی خود را به کار گرفت ولی نبرد حوالی اسمولنسک نیز با پیروزی آلمانی ها، انهدام بسیاری دیگر از نیروهای ارتش سرخ — شامل ارتش های شانزدهم، نوزدهم و بیستم — و باز شدن راه پیشروی ورماخت به سمت مسکو به پایان رسید. با این همه، در پی تأخیر در بسته شدن حلقهٔ محاصره و فاصله افتادن بین نیروهای زرهی و پیاده نظام پشت سر آن ها، بخش قابل توجهی از نیروهای شوروی توانستند به سمت شرق عقب نشینی کنند و از مهلکه بگریزند.
بر خلاف تصور آلمانی ها مبنی بر اتمام توان رزمی ارتش سرخ، سه جبههٔ غربی، ذخیره و بریانسک شوروی اواخر ماه اوت چندین ضدحملهٔ قدرتمند به اجرا درآوردند و درگیری ها با شدت ادامه پیدا کرد. اگرچه مهاجمان موفقیت های چشم گیری به دست آوردند اما تأخیر در پیشروی نیروهای آلمانی — متأثر از نبرد و ضدحملات متعاقب شوروی — و افزایش مقاومت ارتش سرخ سبب شد خسارات جانی و مادی گسترده، به ویژه در ناحیه یلنیا، به ورماخت وارد گردد و رویکرد عملیاتی فرماندهی عالی آلمان دربارهٔ چگونگی پیشبرد تهاجم تغییر کند.
ورماخت پس از نبرد اسمولنسک به جای پیشروی مستقیم به سمت مسکو، گروه ارتش مرکز را متوقف و نیروهای زرهی آن را به جناحین شمالی و جنوبی گسیل کرد. برخی تاریخ دانان، یکی از عمده دلایل ناکامی ورماخت در پیروزشدن بر دشمن و پایان دادن به جنگ را تأخیر سه ماههٔ رسیدن آلمانی ها به مسکو در ماه دسامبر سال ۱۹۴۱ دانسته اند که باعث شد عملیات آن ها با فصل گل آلودشدن راه ها و زمستان روسیه در دروازه های پایتخت شوروی همزمان شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نبرد در پی یورش نیروهای زرهی ورماخت برای محاصرهٔ قوای ارتش سرخ شوروی پیرامون شهر اسمولنسک از اوایل ماه ژوئیه تا اوایل ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱ در ۷۰۰ کیلومتری عمق خاک شوروی و ۴۰۰ کیلومتری غرب مسکو به وقوع پیوست. پیشتر، از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ گروه ارتش مرکز ورماخت با تهاجمی غافلگیرکننده دربرابر دفاع ضعیف و نامنظم ارتش سرخ، طی دو هفته پیشروی برق آسایی کرده و با انهدام تقریبی جبههٔ غربی شوروی در مجاورت مرز، آسیب های زیادی در نبردهای اطراف مینسک به آن زده بود.
در ادامهٔ عملیات به سمت شرق، اگرچه شوروی ارتش های ذخیرهٔ راهبردی خود را به کار گرفت ولی نبرد حوالی اسمولنسک نیز با پیروزی آلمانی ها، انهدام بسیاری دیگر از نیروهای ارتش سرخ — شامل ارتش های شانزدهم، نوزدهم و بیستم — و باز شدن راه پیشروی ورماخت به سمت مسکو به پایان رسید. با این همه، در پی تأخیر در بسته شدن حلقهٔ محاصره و فاصله افتادن بین نیروهای زرهی و پیاده نظام پشت سر آن ها، بخش قابل توجهی از نیروهای شوروی توانستند به سمت شرق عقب نشینی کنند و از مهلکه بگریزند.
بر خلاف تصور آلمانی ها مبنی بر اتمام توان رزمی ارتش سرخ، سه جبههٔ غربی، ذخیره و بریانسک شوروی اواخر ماه اوت چندین ضدحملهٔ قدرتمند به اجرا درآوردند و درگیری ها با شدت ادامه پیدا کرد. اگرچه مهاجمان موفقیت های چشم گیری به دست آوردند اما تأخیر در پیشروی نیروهای آلمانی — متأثر از نبرد و ضدحملات متعاقب شوروی — و افزایش مقاومت ارتش سرخ سبب شد خسارات جانی و مادی گسترده، به ویژه در ناحیه یلنیا، به ورماخت وارد گردد و رویکرد عملیاتی فرماندهی عالی آلمان دربارهٔ چگونگی پیشبرد تهاجم تغییر کند.
ورماخت پس از نبرد اسمولنسک به جای پیشروی مستقیم به سمت مسکو، گروه ارتش مرکز را متوقف و نیروهای زرهی آن را به جناحین شمالی و جنوبی گسیل کرد. برخی تاریخ دانان، یکی از عمده دلایل ناکامی ورماخت در پیروزشدن بر دشمن و پایان دادن به جنگ را تأخیر سه ماههٔ رسیدن آلمانی ها به مسکو در ماه دسامبر سال ۱۹۴۱ دانسته اند که باعث شد عملیات آن ها با فصل گل آلودشدن راه ها و زمستان روسیه در دروازه های پایتخت شوروی همزمان شود.
wiki: نبرد اسمولنسک