محارم

[ویکی فقه] محارم، جمع مَحْرَم، یعنی کسانی که به دلیل خویشاوندی، هرگز نمی توانند با یکدیگر ازدواج کنند.
قرابتی که موجب محرمیت می شود بر سه گونه است؛ نَسَبی، رضاعی و سببی.
محارم نَسَبی
هفت دسته از مردان و زنان فامیل به شرح زیر با یکدیگر محرمند:۱.مادر، مادربزرگ پدری و مادری به بالا پدر، پدر بزرگ پدری و مادری به بالا۲.دختر و نوه های دختری و پسری تا آخرپسر و نوادگان پسری و دختری تا آخر۳.خواهربرادر۴.دختر خواهر و نوادگان او تا آخر پسر برادر و نوادگان او تا آخر۵.دختر برادر و نوادگان او تا آخرپسر خواهر و نوادگان او تا آخر۶.عمّه و عمّه های پدران و مادران به بالا عمو و عموهای پدران و مادران به بالا۷.خاله و خاله های پدران و مادران به بالادایی و دایی های پدران و مادران به بالا.
محارم نسبی از طریق پدر یا مادر
در دسته های یادشده تفاوتی نیست بین این که افراد از طریق پدر و مادر یا از طریق یکی از آن ها با یکدیگر خویشاوند باشند.
حرمت ازدواج و نسب شرعی
...

[ویکی شیعه] مَحارِم (جمع مَحرَم) خویشاوندانی که ازدواج با آنان حرام بوده و احکام حجاب برای آنان لازم نیست. محارم و احکام آن در آیات ۲۳ سوره نساء و ۳۱ سوره نور آمده است. این واژه اصطلاحی فقهی است که در باب های متعدد فقه نظیر ازدواج، طلاق و احکام اموات از آن سخن به میان آمده است.
بر اساس متون فقهی نسب، ازدواج و رضاع از اسباب محرمیت معرفی شده اند.
مَحْرَم، از رَحِم گرفته شده و ذو رَحِم به معنای خویشاوندان است. محرم به کسانی گفته می شود که بین آن ها نسبتی وجود دارد و ازدواج میان آنان برای همیشه جایز نیست. به این نسبت محرمیت گفته می شود.

مجنون نامه
رجوع شود به:غیرت کرمانشاهی،عبدالکریم (همدان ۱۲۵۷ـ۱۳۳۵ش)