مجمع جهانی اقتصاد ( به انگلیسی: World Economic Forum ) یکی از سازمان های بزرگ اقتصادی سوئیس است. این سازمان سالانه بیش از ۸۰ میلیون دلار درآمد دارد.
بیش از یک هزار شرکت نام آور جهان با پرداخت حق عضویت، هزینه های این مجمع را تأمین می کنند که حداقلِ آن ۴۲٬۵۰۰ فرانک سوئیس در سال است. حضور رؤسای شرکت ها در نشست داووس ۱۸٬۰۰۰ فرانک هزینه ورودی دارد. ۲۵۰٬۰۰۰ تا ۵۰۰٬۰۰۰ فرانک هم هزینهٔ شراکت در برنامه ها و طرح های کنفرانس است. [ ۱]
مجمع جهانی اقتصاد برای اولین بار در ژانویه سال ۱۹۷۱ و در شهر داووس توسط کلاوس شواب به عنوان جایی برای جمع شدن رهبران اقتصادی و سرمایه داران اروپایی راه اندازی شد. شواب که در آن زمان در دانشگاه ژنو تدریس می کرد، داووس را برای جمع شدن اقتصاددانان، سیاستمداران، صاحبان سرمایه، نظریه پردازان و هنرمندان انتخاب کرد. ایدهٔ اصلی اجلاس این بود که این افراد در یک جا جمع شوند تا دربارهٔ مسائل روزِ اروپا تبادل نظر کنند. [ ۲]
وی سپس «مجمع مدیریت اروپا» که یک سازمان غیرانتفاعی بود را در ژنو راه اندازی کرد و با کمک این مجمع سران تجاری و صنعتی اروپا را هر ساله در ماه ژانویه به داووس فرا می خواند. سپس برگزاری جلسات منطقه ای در کشورهای مختلف جهان بعد از برگزاری اجلاس سالانه داووس به برنامهٔ کاریِ این مجمع افزوده شد.
رویدادهای سال ۱۹۷۳ میلادی — از جمله جنگ یوم کیپور و از هم پاشیدن سیستم برتن وودز — موجب شد که اجلاس داووس به جای تمرکز بر مسائل مدیریتی، نگاه خود را به مشکلات سیاسی و اقتصادی روز معطوف کند و یک سال بعد، برای نخستین بار رهبران سیاسی جهان هم به داووس دعوت شدند. [ ۲]
از سال ۱۹۷۹ مجمع مدیریت جهانی انتشار گزارش رقابت اقتصادی جهانی را نیز بر عهده گرفت. اما در سال ۱۹۸۷ «مجمع مدیریت اروپا» به «مجمع اقتصاد جهانی» تغییر نام داد و با توسعهٔ حوزهٔ کاریِ خود تلاش کرد اختلافات و مشکلات جهانی را با ایجاد یک پلتفُرم بین المللی حل کند.
در سال ۱۹۸۸ میلادی رهبران ترکیه و یونان «بیانیه داووس» را برای پیشگیری از جنگ امضا کردند. یک سال بعد، اولین دیدار سیاستمداران دو کشورِ کره در سطح وزیران در همین شهر برگزار شد. در همان سال، اولین صحبت ها دربارهٔ اتحاد آلمان شرقی و غربی هم در این اجلاس صورت گرفت. [ ۲]
در سال ۱۹۹۴ میلادی، یک بارِ دیگر داووس میزبان چهره هایی بود که کمتر در کنار هم دیده می شدند. در آن سال یاسر عرفات ( رهبر سازمان آزادی بخش فلسطین ) و شیمون پرز ( وزیر امور خارجهٔ وقت اسرائیل ) به توافق اولیه دربارهٔ غزه و اریحا دست پیدا کردند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیش از یک هزار شرکت نام آور جهان با پرداخت حق عضویت، هزینه های این مجمع را تأمین می کنند که حداقلِ آن ۴۲٬۵۰۰ فرانک سوئیس در سال است. حضور رؤسای شرکت ها در نشست داووس ۱۸٬۰۰۰ فرانک هزینه ورودی دارد. ۲۵۰٬۰۰۰ تا ۵۰۰٬۰۰۰ فرانک هم هزینهٔ شراکت در برنامه ها و طرح های کنفرانس است. [ ۱]
مجمع جهانی اقتصاد برای اولین بار در ژانویه سال ۱۹۷۱ و در شهر داووس توسط کلاوس شواب به عنوان جایی برای جمع شدن رهبران اقتصادی و سرمایه داران اروپایی راه اندازی شد. شواب که در آن زمان در دانشگاه ژنو تدریس می کرد، داووس را برای جمع شدن اقتصاددانان، سیاستمداران، صاحبان سرمایه، نظریه پردازان و هنرمندان انتخاب کرد. ایدهٔ اصلی اجلاس این بود که این افراد در یک جا جمع شوند تا دربارهٔ مسائل روزِ اروپا تبادل نظر کنند. [ ۲]
وی سپس «مجمع مدیریت اروپا» که یک سازمان غیرانتفاعی بود را در ژنو راه اندازی کرد و با کمک این مجمع سران تجاری و صنعتی اروپا را هر ساله در ماه ژانویه به داووس فرا می خواند. سپس برگزاری جلسات منطقه ای در کشورهای مختلف جهان بعد از برگزاری اجلاس سالانه داووس به برنامهٔ کاریِ این مجمع افزوده شد.
رویدادهای سال ۱۹۷۳ میلادی — از جمله جنگ یوم کیپور و از هم پاشیدن سیستم برتن وودز — موجب شد که اجلاس داووس به جای تمرکز بر مسائل مدیریتی، نگاه خود را به مشکلات سیاسی و اقتصادی روز معطوف کند و یک سال بعد، برای نخستین بار رهبران سیاسی جهان هم به داووس دعوت شدند. [ ۲]
از سال ۱۹۷۹ مجمع مدیریت جهانی انتشار گزارش رقابت اقتصادی جهانی را نیز بر عهده گرفت. اما در سال ۱۹۸۷ «مجمع مدیریت اروپا» به «مجمع اقتصاد جهانی» تغییر نام داد و با توسعهٔ حوزهٔ کاریِ خود تلاش کرد اختلافات و مشکلات جهانی را با ایجاد یک پلتفُرم بین المللی حل کند.
در سال ۱۹۸۸ میلادی رهبران ترکیه و یونان «بیانیه داووس» را برای پیشگیری از جنگ امضا کردند. یک سال بعد، اولین دیدار سیاستمداران دو کشورِ کره در سطح وزیران در همین شهر برگزار شد. در همان سال، اولین صحبت ها دربارهٔ اتحاد آلمان شرقی و غربی هم در این اجلاس صورت گرفت. [ ۲]
در سال ۱۹۹۴ میلادی، یک بارِ دیگر داووس میزبان چهره هایی بود که کمتر در کنار هم دیده می شدند. در آن سال یاسر عرفات ( رهبر سازمان آزادی بخش فلسطین ) و شیمون پرز ( وزیر امور خارجهٔ وقت اسرائیل ) به توافق اولیه دربارهٔ غزه و اریحا دست پیدا کردند. [ ۲]
wiki: مجمع جهانی اقتصاد