مجمع بالیکسیر

[ویکی فقه] به چند گردهمایی پی در پی، پس از ورود نیروهای یونانی به خاک عثمانی، بعد از جنگ جهانی اول بالیکَسیر نامیده شده است.
بالیکَسیر، مجامع (کنگره ها)، چند گردهمایی پی در پی، پس از ورود نیروهای یونانی به خاک عثمانی، بعد از جنگ جهانی اول.

تصرف خاک عثمانی توسط بیگانه
به موجب ماده هفتم متارکه مندرس، قلمرو عثمانی به تصرف نیروهای بیگانه درمی آمد. در برابر این اشغال، نهضت هایی در عثمانی پدید آمد و جمعیت هایی به نام ردّ الحاق تشکیل شد.
در ۱۴ شعبان ۱۳۳۷/۱۵ مه ۱۹۱۹، ارتش یونان به تشویق دولت انگلستان وارد ازمیر شد، و یک روز بعد، «جمعیت ردّ الحاق» بالیکسیر شکل گرفت و با کوشش فرماندهان نظامی، که به جمعیت پیوسته بودند، جبهه هایی به وجود آمد.
نیروهای جمعیت، به فرماندهی سرهنگ کاظم بیگ (اوزآلْپ)، قوای یونان را، که بَرغمه را اشغال کرده بود، شکست دادند.
بعلاوه، عده ای از میهن پرستان، از جمله حاجیم محیی الدین بیگ، والی سابق بالیکسیر (چارِقْلی)، واصف بیگ (چنار)، خلوصی بیگ (ضَربْلی)، وهَبی بیگ (بولاق)، محمدبیگ (اونْچی) و شوقی بیگ (بَصْری بیگ)، مجمعی برگزار کردند و در مناطق مختلف غرب آناطولی جبهه های متّحدی تشکیل دادند.

اولین مجمع حرکات ملّیه بالیکسیر
اولین مجمع «حرکات ملّیه» بالیکسیر از ۲۹ رمضان تا ۱۴ شوّال/ ۲۸ ژوئن تا ۱۳ ژوئیه ۱۹۱۹ برگزار شد.
حاجیم محیی الدین بیگ به ریاست انجمن مرکزی تعیین شد؛ و فرماندهان اکثر رسته های نظامی، که به موجب «متارکه مندرس» از خدمت مرخص شده بودند، به بالیکسیر آمدند و در تشکیلات مرکزی، هر یک وظیفه ای را به عهده گرفتند.

دومین مجمع حرکات ملّیه بالیکسیر
...