[ویکی فقه] مجمع المنافع البدنیة (کتاب). «مجمع المنافع البدنیة»، نام اولین رساله از سه رساله طبی داوود بن عمر انطاکی است. هر سه رساله به زبان عربی است و در یک مجموعه چاپ شده است.
عناوین دو رساله دیگر عبارت است از « المفید فی الطب » و « الملکی فی الطب ». کتاب اول، گلچینی از کتاب «جامع» ابن بیطار است که انطاکی از میان آن کتاب، مفرداتی را که شهرت داشته انتخاب نموده است.
عناوین دو رساله دیگر عبارت است از « المفید فی الطب » و « الملکی فی الطب ». کتاب اول، گلچینی از کتاب «جامع» ابن بیطار است که انطاکی از میان آن کتاب، مفرداتی را که شهرت داشته انتخاب نموده است.
[ویکی نور] مجمع المنافع البدنیة، نام اولین رساله از سه رساله طبی داوود بن عمر انطاکی است. هر سه رساله به زبان عربی است و در یک مجموعه چاپ شده است. عناوین دو رساله دیگر عبارت است از «المفید فی الطب» و «الملکی فی الطب». کتاب اول، گلچینی از کتاب «جامع» ابن بیطار است که انطاکی از میان آن کتاب، مفرداتی را که شهرت داشته انتخاب نموده است.
کتاب اول، در 2 بخش تدوین شده است. بخش اول، دارای 20 باب و بخش دوم، مشتمل بر 20 باب و یک خاتمه است.
کتاب دوم، دارای 15 باب و کتاب سوم، مشتمل بر 16 باب است.
بخشی از کتاب اول، پیرامون ادویه ای است که مختص عضوی نیست و بخشی دیگر، پیرامون ادویه ای است که به عضوی خاص اختصاص دارد.
مؤلف در بیست باب اول، ادویه مناسب برای هر عضو را به ترتیب اعضاء ذکر می کند. این بخش، با ذکر ادویه سر شروع شده و با ذکر ادویه اطراف (مفاصل، ورک و...) پایان می یابد.
کتاب اول، در 2 بخش تدوین شده است. بخش اول، دارای 20 باب و بخش دوم، مشتمل بر 20 باب و یک خاتمه است.
کتاب دوم، دارای 15 باب و کتاب سوم، مشتمل بر 16 باب است.
بخشی از کتاب اول، پیرامون ادویه ای است که مختص عضوی نیست و بخشی دیگر، پیرامون ادویه ای است که به عضوی خاص اختصاص دارد.
مؤلف در بیست باب اول، ادویه مناسب برای هر عضو را به ترتیب اعضاء ذکر می کند. این بخش، با ذکر ادویه سر شروع شده و با ذکر ادویه اطراف (مفاصل، ورک و...) پایان می یابد.
wikinoor: مجمع_المنافع_البدنیة
[ویکی فقه] مجمع المنافع البدنیه (کتاب). «مجمع المنافع البدنیة»، نام اولین رساله از سه رساله طبی داوود بن عمر انطاکی است. هر سه رساله به زبان عربی است و در یک مجموعه چاپ شده است.
عناوین دو رساله دیگر عبارت است از « المفید فی الطب » و « الملکی فی الطب ». کتاب اول، گلچینی از کتاب «جامع» ابن بیطار است که انطاکی از میان آن کتاب، مفرداتی را که شهرت داشته انتخاب نموده است.
ساختار
کتاب اول، در ۲ بخش تدوین شده است. بخش اول، دارای ۲۰ باب و بخش دوم، مشتمل بر ۲۰ باب و یک خاتمه است. کتاب دوم، دارای ۱۵ باب و کتاب سوم، مشتمل بر ۱۶ باب است.
گزارش محتوا
بخشی از کتاب اول، پیرامون ادویه ای است که مختص عضوی نیست و بخشی دیگر، پیرامون ادویه ای است که به عضوی خاص اختصاص دارد. مؤلف در بیست باب اول، ادویه مناسب برای هر عضو را به ترتیب اعضاء ذکر می کند. این بخش، با ذکر ادویه سر شروع شده و با ذکر ادویه اطراف (مفاصل، ورک و...) پایان می یابد. داوود انطاکی، کتابی تحت عنوان « تذکرة اولی الالباب »، معروف به تذکره داوود نگاشته است. نگاهی به این اثر و مقایسه آن با تذکره داوود نشان می دهد که این اثر، خلاصه و تدوینی جدید از تذکره است و یا به نوعی پیش نویس تذکره به شمار می رود؛ یعنی مؤلف در این اثر به ترتیب اعضای بدن و بیماری ها، ادویه ای را از تذکره انتخاب نموده و گزارش کرده است. در این اثر، تنها ادویه و خواص آنها که مرتبط با بحث است ذکر می شود؛ ازاین رو، گاه ادویه ای همانند «آس»، چند بار مطرح می شوند، ولی در هر بار تنها خاصیتی از آن ذکر می شود که به مبحث مورد نظر مرتبط است. نکته دیگر اینکه مؤلف در این اثر تنها به ذکر خواص ادویه بسنده می کند و سخنی از صفات و انواع آنها، مزاج و طبیعت ادویه و حتی گاه مقدار مصرف آنها را به میان نمی آورد. مراجعه به این اثر در کنار مراجعه به کتاب دیگر مؤلف؛ یعنی تذکره داوود می تواند سودمندی این اثر را دوچندان کند. کتاب دوم مشتمل است بر موضوعاتی از قبیل اسباب ضروری و تعدیل آنها در حرکت و سکون، ادرار فضولات بدن، حبس فضولات مزبور، بیماری های سر، درمان بیماری های حلق ، درمان بیماری های تنفسی و... کتاب سوم، موضوعاتی همچون آب ها، دوای عرق النسا ، داروی شوره سر ، دوای کرم های شکم و... را در بر گرفته است.
وضعیت کتاب
...
عناوین دو رساله دیگر عبارت است از « المفید فی الطب » و « الملکی فی الطب ». کتاب اول، گلچینی از کتاب «جامع» ابن بیطار است که انطاکی از میان آن کتاب، مفرداتی را که شهرت داشته انتخاب نموده است.
ساختار
کتاب اول، در ۲ بخش تدوین شده است. بخش اول، دارای ۲۰ باب و بخش دوم، مشتمل بر ۲۰ باب و یک خاتمه است. کتاب دوم، دارای ۱۵ باب و کتاب سوم، مشتمل بر ۱۶ باب است.
گزارش محتوا
بخشی از کتاب اول، پیرامون ادویه ای است که مختص عضوی نیست و بخشی دیگر، پیرامون ادویه ای است که به عضوی خاص اختصاص دارد. مؤلف در بیست باب اول، ادویه مناسب برای هر عضو را به ترتیب اعضاء ذکر می کند. این بخش، با ذکر ادویه سر شروع شده و با ذکر ادویه اطراف (مفاصل، ورک و...) پایان می یابد. داوود انطاکی، کتابی تحت عنوان « تذکرة اولی الالباب »، معروف به تذکره داوود نگاشته است. نگاهی به این اثر و مقایسه آن با تذکره داوود نشان می دهد که این اثر، خلاصه و تدوینی جدید از تذکره است و یا به نوعی پیش نویس تذکره به شمار می رود؛ یعنی مؤلف در این اثر به ترتیب اعضای بدن و بیماری ها، ادویه ای را از تذکره انتخاب نموده و گزارش کرده است. در این اثر، تنها ادویه و خواص آنها که مرتبط با بحث است ذکر می شود؛ ازاین رو، گاه ادویه ای همانند «آس»، چند بار مطرح می شوند، ولی در هر بار تنها خاصیتی از آن ذکر می شود که به مبحث مورد نظر مرتبط است. نکته دیگر اینکه مؤلف در این اثر تنها به ذکر خواص ادویه بسنده می کند و سخنی از صفات و انواع آنها، مزاج و طبیعت ادویه و حتی گاه مقدار مصرف آنها را به میان نمی آورد. مراجعه به این اثر در کنار مراجعه به کتاب دیگر مؤلف؛ یعنی تذکره داوود می تواند سودمندی این اثر را دوچندان کند. کتاب دوم مشتمل است بر موضوعاتی از قبیل اسباب ضروری و تعدیل آنها در حرکت و سکون، ادرار فضولات بدن، حبس فضولات مزبور، بیماری های سر، درمان بیماری های حلق ، درمان بیماری های تنفسی و... کتاب سوم، موضوعاتی همچون آب ها، دوای عرق النسا ، داروی شوره سر ، دوای کرم های شکم و... را در بر گرفته است.
وضعیت کتاب
...
wikifeqh: مجمع_المنافع_البدنیة_(کتاب)