مجمع الجزایر بحرین

[ویکی فقه] بحرین از جمله مناطقی است که حوادث بسیار در روزگار چشیده است. در این مقالهاا زتاریخ بحرین صحبت به میان آمده ست.
مجمع الجزایر کشوری در جنوب خلیج فارس، مشتمل بر ۳۳ تا ۳۵ جزیره. میان شبه جزیره قطر (به فاصله ۲۸ کیلومتر) در مشرق و جنوب، و خاک عربستان سعودی (الاَحساء یا اَحساء) در مغرب قرار دارد. خلیجهای کوچک بحرین، مغرب و جنوب غربی و شَلوا (سَلوا) جنوب و جنوب شرقی آن را فرا گرفته است. مجمع الجزایر بحرین قسمتی از منطقه ای است که در قدیم به آن بحرین (از بصره تا عمان) می گفتند). بحرین (جزیره مُحْرَق یا محرک) به خط مستقیم در ۱۹۵ کیلومتری ایران (جنوب غربی جزیره نخیلو) واقع است. پایتخت و بندر مهم آن مَنامَه، و واحد پولش دینار (برابر هزار فَلس) است. مساحت بحرین ۲ ر۶۹۱ کیلومتر مربع است که تنها سه جزیره آن ۵۳۹ کیلومتر مربع را دربر گرفته است. جزیره بزرگِ آن، بحرین، که با پنجاه کیلومتر طول و بین سیزده تا ۲۵ کیلومتر عرض، ۸۵% مساحت کشور را تشکیل می دهد، در جهت شمالی ـ جنوبی قرار دارد. این جزیره با گذرگاهی به طول ۲۵ کیلومتر، از طریق جزیره اُم نَعسان (در دو کیلومتری شمال غرب جزیره بحرین) به کشور عربستان سعودی متصل است.دماغه راس البَر در جنوب جزیره است. جزایر محرق و سِتْرَه در شمال شرقی بحرین قرار گرفته اند. این جزایر با پلهایی به جزیره بحرین متصل اند. فاصله جزیره محرق با شهر منامه با راهی که در دریا ساخته شده حدود ۵ ر۲ کیلومتر است. جزایر دیگر بحرین عبارت اند از: جَدا در شمال ام نعسان، آل نَبیه صالح در مشرق بحرین (در شمال غربی ستره) و حوار در خلیج شلوا.

اراضی جزیره بحرین
اراضی جزیره بحرین در دشت و تپه های کم ارتفاع قرار گرفته است. حاشیه شمال آن (به عرض حدود پنج کیلومتر) حاصلخیز است و بیش تر مزارع و باغهای جزیره در این قسمت قرار دارد. آب و هوای قسمت مرکزی خشک و زمینهای آن کویری و پوشیده از گیاهان صحرایی است. زمینهای قسمت جنوبی (تشکیل یافته از شن وماسه) تا دماغه رأس البر در منتهی الیه جزیره امتداد یافته است. بلندترین نقطه آن در مرکز جزیره، به نام جبل الدُّخان، حدود ۱۳۵ متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. جزیره بحرین دارای منابع آب زیرزمینی و چشمه ها و چاههای آرتزین (جوشان) است. بیشترین بارش بحرین در زمستان است و میانگین سالانه آن به حدود هشتاد میلیمتر می رسد. گاهی گرمترین دمای بحرین به حدود ۴۹ درجه می رسد که میانگین آن حدود ۳۶ درجه است. میانگین سردترین دمای آن نیز حدود هفده درجه است.

جمعیت بحرین
در ۱۳۵۰ ش /۱۹۷۱ جمعیت بحرین به حدود ۰۷۸، ۲۱۶ تن می رسید و در ۱۳۶۰ ش /۱۹۸۱ به حدود ۷۹۸، ۳۵۰ تن افزایش یافت. از این جمعیت تقریباً ۴۲۰، ۲۳۸ تن (۹۶ ر۶۷%) شهرنشین بودند. همچنین از کل جمعیت، حدود بیست درصد ایرانی سرشماری شده است. از ۸۵% جمعیت مسلمان بحرین تقریباً ۴۰ تا ۴۵% سنی و حدود ۵۵ % تا ۶۰ % شیعه اثنی عشری بودند. در ۱۳۶۷ ش /۱۹۸۸، بحرین حدود ۰۴۰، ۴۲۱ تن، و پایتخت آن، بندرمنامه، حدود ۹۸۶، ۱۲۱ تن جمعیت داشت. زبان رسمی بحرین عربی است و زبانهای فارسی و انگلیسی هم در آن رواج دارد.

استقلال بحرین
...