مجسمه سوارکاری مارشال مانرهیم، یک مجسمه سوارکاری برنزی از مارشال فنلاند کارل گوستاف امیل مانرهیم، ساخته آیمو توکیاینن است که در مرکز هلسینکی در خیابان مانرهایم قرار دارد. این سازه هنری در سال ۱۹۶۰ ساخته شد. [ ۱] [ ۲]
طول این مجسمه برنزی ۵٫۴ متر بوده روی یک سنگ گرانیت به مقیاس ۶٫۳ در ۶٫۳ در ۲٫۷۴ متر برافراشته شده است. [ ۳]
مانرهیم از زمان جنگ داخلی فنلاند در سال ۱۹۱۸ چهره ای نمادین در این کشور بود و این موقعیت در طی دهه ۱۹۳۰ و جنگ جهانی دوم بیشتر شد. اولین برنامه ها و جمع آوری کمک های مالی برای ساخت یک مجسمه سوارکاری از وی به سال ۱۹۳۷ بر می گردد. پس از مرگ وی در سال ۱۹۵۱، با ابتکار اتحادیه دانشجویان دانشگاه هلسینکی این برنامه ها دوباره سروشکل گرفت. در طول کمپین جمع آوری کمک مالی، ۷۳۷۵۰۳ نفر از مردم فنلاند بیش از ۷۸ میلیون مارک در سال ۱۹۵۲ اهدا کردند. این رقم بودجه نه تنها برای ریختن مجسمه بلکه برای خرید عمارت، محل تولد مانرهیم، برای تغییرکاربری به موزه کافی بود. [ ۴] [ ۵]
توکیاینن یک مجسمه واقع گرایانه و دقیق از مانرهایم اسب سوار ساخت. منتقدان و کارشناسان دنیای هنر هنگام رونمایی از آن در دهه ۱۹۶۰ آن را قدیمی دانستند. چرا که توکیاینن در آثار معاصر خود قبلاً از رئالیسم پیشی گرفته بود. [ ۶] [ ۷]
در مورد ویژگی های اسب، راه رفتن آن و اینکه واقعاً کدام یک از اسب های مارشال مانرهایم را نشان می دهد، بسیار بحث شده است. مانرهیم خود صاحب چندین اسب بود؛ و توکیاینن هنگام کار بر روی مجسمه، ویژگی های کاتی ( Käthy ) آخرین اسب مانرهیم را مطالعه کرد، اما به طور کلی اسب مجسمه، پرتره ای از کاتی نیست. [ ۸]
در سال ۱۹۹۰ موزه هنرهای معاصر هلسینکی موسوم به کیاسما در نزدیکی این مجسمه در خیابان مانرهیم افتتاح شد. [ ۹] [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطول این مجسمه برنزی ۵٫۴ متر بوده روی یک سنگ گرانیت به مقیاس ۶٫۳ در ۶٫۳ در ۲٫۷۴ متر برافراشته شده است. [ ۳]
مانرهیم از زمان جنگ داخلی فنلاند در سال ۱۹۱۸ چهره ای نمادین در این کشور بود و این موقعیت در طی دهه ۱۹۳۰ و جنگ جهانی دوم بیشتر شد. اولین برنامه ها و جمع آوری کمک های مالی برای ساخت یک مجسمه سوارکاری از وی به سال ۱۹۳۷ بر می گردد. پس از مرگ وی در سال ۱۹۵۱، با ابتکار اتحادیه دانشجویان دانشگاه هلسینکی این برنامه ها دوباره سروشکل گرفت. در طول کمپین جمع آوری کمک مالی، ۷۳۷۵۰۳ نفر از مردم فنلاند بیش از ۷۸ میلیون مارک در سال ۱۹۵۲ اهدا کردند. این رقم بودجه نه تنها برای ریختن مجسمه بلکه برای خرید عمارت، محل تولد مانرهیم، برای تغییرکاربری به موزه کافی بود. [ ۴] [ ۵]
توکیاینن یک مجسمه واقع گرایانه و دقیق از مانرهایم اسب سوار ساخت. منتقدان و کارشناسان دنیای هنر هنگام رونمایی از آن در دهه ۱۹۶۰ آن را قدیمی دانستند. چرا که توکیاینن در آثار معاصر خود قبلاً از رئالیسم پیشی گرفته بود. [ ۶] [ ۷]
در مورد ویژگی های اسب، راه رفتن آن و اینکه واقعاً کدام یک از اسب های مارشال مانرهایم را نشان می دهد، بسیار بحث شده است. مانرهیم خود صاحب چندین اسب بود؛ و توکیاینن هنگام کار بر روی مجسمه، ویژگی های کاتی ( Käthy ) آخرین اسب مانرهیم را مطالعه کرد، اما به طور کلی اسب مجسمه، پرتره ای از کاتی نیست. [ ۸]
در سال ۱۹۹۰ موزه هنرهای معاصر هلسینکی موسوم به کیاسما در نزدیکی این مجسمه در خیابان مانرهیم افتتاح شد. [ ۹] [ ۱۰]
