برنز محبوب ترین آلیاژ برای مجسمه های فلزی است. که بیشتر به صورت ریخته گری مذاب در قالب استفاده می شود. تکنیک های ریخته گری را با نام شیوه های قالبگیری می شناسیم، مانند ریخته گری ماسه ای، موم زدایی از قالب سرامیکی یا ملات گچ به عنوان راه های دقیق تر. به اغلب مجسمه های چدنی با روکش برنزی نیز برای سادگی مجسمه برنزی می گویند. . این موضوع شامل مجسمه های تک، مجسمه های جفت، نقش برجسته و مجسمه های کوچک و تندیسک می شود. همچنین عنصر برنز در اشیاء دیگر مانند مبلمان، غالباً به صورت طلاکاری شده، نیز استفاده می شود که به طلا و برنز یا ارملو معروف است.
آلیاژهای برنز معمولی خاصیت غیرمعمول و مطلوب دارند که در زمان کار اندکی منبسط می شوند، بنابراین به خوبی می توانند جزئیات یک قالب را پر کنند. سپس با خنک شدن برنز، کمی منقبض می شود و باعث می شود جداسازی از قالب راحت تر شود. [ ۱] استحکام و انعطاف پذیری برنز ( عدم شکنندگی ) مزیتی عملی است، به ویژه هنگامی که با مواد مختلف سرامیکی یا سنگی ( مانند مجسمه های مرمر ) مقایسه شود. این خصوصیات اجازه می دهد مجسمه های با جزئیات بالا و کوچک، مانند مجسمه بالرین، یا مجسمه های کم جزئیات تر، مانند مجسمه سوارکاری ریچارد لیونهارت را تولید کنیم. [ ۲]
اما ارزش بالای برنز برای مصارف دیگری غیر از ساخت مجسمه، برای حفظ مجسمه ها مضر است. تعداد کمی از مجسمه های برنزی باستانی، سالم باقی مانده اند. بسیاری از آنها برای ساختن اسلحه یا مهمات در زمان جنگ یا ایجاد مجسمه های جدید به یادبود پیروزی ها ذوب شده اند. در حالی که آثار سنگی و سرامیکی بسیار بیشتری از قرون گذشته به ما رسیده اند. در سال ۲۰۰۷ چندین مجسمه برنز با قدمت بالا به سرقت رفته، احتمالاً به دلیل ارزش این فلز پس از بازیابی فلز در پی ذوب شدن کار. [ ۳]
آلیاژهای برنز مختلف زیادی وجود دارد، در زمان حال اکثر موزه ها این اصطلاح را به اشتباه استفاده می کنند، و در توضیحات به جای آن عبارت «آلیاژ مس» بکار می رود. معمولاً برنز مدرن ۸۸٪ مس و ۱۲٪ قلع است. [ ۴] برنز آلفا از محلول جامد قلع در مس تشکیل شده است. از آلیاژهای برنز آلفا با قلع ۴ تا پنج درصد برای ساختن سکه استفاده می شود. برنزهای تاریخی از نظر ترکیب بسیار متغیر هستند، زیرا بیشتر فلزکاران احتمالاً از هر نوع قراضه استفاده می کردند. برخی از مجسمه های برنزی قدیمی موجود دارای ترکیباتی از قلع، مس، روی، سرب، نیکل، آهن، آنتیموان و آرسنیک هستند. در برخی موارد حتی مقدار غیرمعمولی از نقره نیز مشاهده شده است. از این ترکیبات و درصد هرکام می توان راجع به ماهیت ماده اولیه مورد استفاده حدس هایی زد. مثلاً میزان زیاد نقره می تواند نشان دهد که مجسمه از قاب سکه ساخته شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآلیاژهای برنز معمولی خاصیت غیرمعمول و مطلوب دارند که در زمان کار اندکی منبسط می شوند، بنابراین به خوبی می توانند جزئیات یک قالب را پر کنند. سپس با خنک شدن برنز، کمی منقبض می شود و باعث می شود جداسازی از قالب راحت تر شود. [ ۱] استحکام و انعطاف پذیری برنز ( عدم شکنندگی ) مزیتی عملی است، به ویژه هنگامی که با مواد مختلف سرامیکی یا سنگی ( مانند مجسمه های مرمر ) مقایسه شود. این خصوصیات اجازه می دهد مجسمه های با جزئیات بالا و کوچک، مانند مجسمه بالرین، یا مجسمه های کم جزئیات تر، مانند مجسمه سوارکاری ریچارد لیونهارت را تولید کنیم. [ ۲]
اما ارزش بالای برنز برای مصارف دیگری غیر از ساخت مجسمه، برای حفظ مجسمه ها مضر است. تعداد کمی از مجسمه های برنزی باستانی، سالم باقی مانده اند. بسیاری از آنها برای ساختن اسلحه یا مهمات در زمان جنگ یا ایجاد مجسمه های جدید به یادبود پیروزی ها ذوب شده اند. در حالی که آثار سنگی و سرامیکی بسیار بیشتری از قرون گذشته به ما رسیده اند. در سال ۲۰۰۷ چندین مجسمه برنز با قدمت بالا به سرقت رفته، احتمالاً به دلیل ارزش این فلز پس از بازیابی فلز در پی ذوب شدن کار. [ ۳]
آلیاژهای برنز مختلف زیادی وجود دارد، در زمان حال اکثر موزه ها این اصطلاح را به اشتباه استفاده می کنند، و در توضیحات به جای آن عبارت «آلیاژ مس» بکار می رود. معمولاً برنز مدرن ۸۸٪ مس و ۱۲٪ قلع است. [ ۴] برنز آلفا از محلول جامد قلع در مس تشکیل شده است. از آلیاژهای برنز آلفا با قلع ۴ تا پنج درصد برای ساختن سکه استفاده می شود. برنزهای تاریخی از نظر ترکیب بسیار متغیر هستند، زیرا بیشتر فلزکاران احتمالاً از هر نوع قراضه استفاده می کردند. برخی از مجسمه های برنزی قدیمی موجود دارای ترکیباتی از قلع، مس، روی، سرب، نیکل، آهن، آنتیموان و آرسنیک هستند. در برخی موارد حتی مقدار غیرمعمولی از نقره نیز مشاهده شده است. از این ترکیبات و درصد هرکام می توان راجع به ماهیت ماده اولیه مورد استفاده حدس هایی زد. مثلاً میزان زیاد نقره می تواند نشان دهد که مجسمه از قاب سکه ساخته شده است.
wiki: مجسمه برنزی