[ویکی فقه] مجاز عرفی عام، استعمال لفظ در معنای غیر حقیقی، به علاقه معهود نزد عرف عام می باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.
مجاز عرفی عام، عبارت است از استعمال لفظ در غیر موضوع له، به جهت مناسبت و علاقه ای که در عرف عام شناخته شده است، مانند:استعمال لفظ «دابه» (به معنای جاندار و جنبنده) در انسان نادان و کودن.
مجاز عرفی عام، عبارت است از استعمال لفظ در غیر موضوع له، به جهت مناسبت و علاقه ای که در عرف عام شناخته شده است، مانند:استعمال لفظ «دابه» (به معنای جاندار و جنبنده) در انسان نادان و کودن.
wikifeqh: مجاز_عرفی_عام