متوکاربامول

متوکاربامول ( به انگلیسی: Methocarbamol )
رده درمانی: شل کننده ماهیچه اسکلتی از گروه کاربامات ها که همچنین با نام تجاری روباکسین نیز شناخته می شود. توجه شود که ازین دارو برای تسکین دردهای موضعی و گاهی درد کمرِ بسیار کم، تجویز می شود. و برای گروه مادران باردار در رده C دسته بندی می شود. [ ۲]
اشکال دارویی: قرص، آمپول
داروی کمکی در اختلالات دردناک حاد عضلانی اسکلتی، کمردرد و کزاز.
قرص متوکاربامول، به دو اندازه ۵۰۰ میلی گرم و ۱۰۰۰ میلی گرم وجود دارد. این دارو به عنوان درمان کمکی همراه با دیگر اقدامات مانند استراحت و فیزیوتراپی، برای تخفیف اسپاسم عضلانی همراه با بیماری های حاد و دردناک عضلانی - استخوانی و نیز به عنوان شل کننده عضلات مصرف می شود. متوکاربامول جزو خانواده دارویی Skeletal muscle relaxant می باشد.
آمپول متوکاربامول به صورت ویال ۱۰ سی سی می باشد که در زمان تزریق در دو سرنگ ۵ سی سی و در دو ران توسط پرستار به صورت عضلانی تزریق می گردد. در صورت تجویز تزریق به صورت وریدی باید حتماً در مرکز درمانی مجهز و تحت نظر پزشک و رقیق شده در سرم تزریق انجام شود
متوکاربامول به طور عمده بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثر نمی کند. اثر شل کنندگی عضلاتی این دارو ممکن است ناشی از تضعیف CNS باشد.
برخی از تداخل های دارویی که ممکن است ایجاد شوند به شرح زیر هستند:
مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS از جمله الکل، مخدرها، داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگیهای سه حلقه ای و داروهای ضد سایکوز، ممکن است باعث بروز اثرات اضافی مضعف CNS شود. در صورت مصرف همزمان، باید از مصرف بیش از حد آن ها خودداری نمود. مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که داروهای ضد کولین استراز مصرف می کنند، می تواند باعث بروز ضعف شدید گردد. در ضمن عملکرد این دارو با الکل دچار اختلال می شود.
برخی از عوارض جانبی این دارو که در حین مصرف باید مد نظر قرار گیرند:
• آلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضربان قلب ( برادیکاردی ) و وابستگی روانی به دارو و اسهال.
• مصرف همزمان قرص متوکاربامول با داروهای مضعف CNS باعث تشدید اثرات دارو می شود.
• اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سرگیجه، منگی، سردرد، سرگیجه حقیقی، عدم تعادل خفیف عضلانی، سنکوپ، حملات تشنجی.
• قلبی - عروقی: افت فشارخون، برادیکاردی.
• چشم، بینی: تاری دید، نیستاگموس، دوبینی، التهاب ملتحمه همراه با احتقان بینی.
• دستگاه گوارش: تهوع، انسداد فلجی روده، احساس طعم فلزی در دهان، بی اشتهایی.
• سایر عوارض: تب، واکنش های آلرژیک، بثورات پوستی، خارش، کهیر، برافروختگی.
• بعد از تزریق عضلانی یا وریدی: آنافیلاکسی، ترومبوفلبیت، پوسته پوسته شدن و درد در محل تزریق، همولیز، افزایش هموگلوبین و گلبول های قرمز در ادرار، حملات تشنجی.